U podstaw rozwoju ekonomicznego leży wiele czynników, które rozpatrywane były na przestrzeni lat przez ekonomistów z różnych szkół. W zależności od tego z której szkoły się wywodzili, zakładali mniejszy lub większy udział państwa w rozwoju gospodarczym kraju. Państwo, jako uczestnik rynku może oddziaływać poprzez szereg instrumentów o charakterze fiskalnym i prawnym w celu zapewnienia mieszkańcom optymalnych warunków do życia. Aktywność państwa – legislatora w formułowaniu ram prawnych zależy od obowiązującego w danym państwie podejścia do interwencji w rynek. Model gospodarki społecznej, jak np. obowiązujący w Polsce, zakłada większą aktywność państwa w regulowaniu życia gospodarczego niż model gospodarki wolnorynkowej, jak np. w Stanach Zjednoczonych. W niniejszym rozdziale zostanie jest opisany związek pomiędzy prawem i ekonomią, który został dostrzeżony zarówno przez ekonomistów i prawników, zarówno po stronie pod-miotów gospodarczych, jak i organów państwowych, upowszechnieniem czego skutkiem było się analiz w zakresie skutków społeczno-gospodarczych i uwzględnieniem ich w procesie tworzenia prawa. Związek pomiędzy dyscyplinami w obszarze nauk społecznych jest ciągłym obiektem badań. Różne są podejścia do badania tego związku w zależności od rodzaju dyscypliny. Zapewne znajdzie się grupa badaczy, którzy spojrzą na ten zainteresowanych tym obszarem badawczy z perspektywy dziedziny nauk społecznych, ekonomicznych i prawnych, a w dalszej kolejności koncentrując się na poszczególnych dyscyplinach. W ostatnich dwóch dekadach państwa zaczęły rozbudowywać zakres analiz i wymieniać doświadczenia w zakresie tematyki, metod i narzędzi stosowanych w ocenie wpływu regulacji. W celu zapoznania czytelników z oceną wpływu autorka dokonała przeglądu piśmiennictwa, dokumentów Komisji Europejskiej, aktów prawnych oraz wytycznych i rekomendacji dotyczących sporządzania oceny wpływu regulacji w Polsce oraz w państwach członkowskich Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz Unii Europejskiej. Ocena Skutków Regulacji (OSR) jest procesem analizy wpływu regulacji, która w zależności od przyjętej praktyki może mieć szeroki zakres, tj. może dotyczyć wpływu kompleksowych działań na rozwój społeczno-gospodarczy, lub wąska, która wskazuje,że analiza skutków określonego działania (interwencji) dla określonego sektora gospodarki. Niezależnie od zakresu analiz, ocena wpływu może być przeprowadzana na poziomie krajo-wym, np. OSR do rozporządzenia lub ustawy; lub międzynarodowym, np. OSR do dyrektywy, czy też ocena wpływu umowy międzynarodowej takiej jak Transatlantyckie Partnerstwo na rzecz Handlu i Inwestycji. Analiza ta ma wymiar zarówno ilościowy, jak i jakościowy. Celem wprowadzenia OSR do procesu decyzyjnego, zarówno na poziomie krajowym i międzynarodowym, jest podniesienie jakości stanowionego prawa poprzez oparcie decyzji na dowodach dostarczonych w procesie analitycznym i maksymalizacji korzyści płynących z proponowanego rozwiązania. Państwa w zależności od kultury prawnej mogą formalizować proces oceny wpływu regulacji i przeprowadzać go wewnątrz administracji rządowej lub zle-cając przeprowadzenie analiz zewnętrznym instytucjom, np. ośrodkom badawczym. Z kolei instytucje i organizacje międzynarodowe, w ramach posiadanych kompetencji włącz ją proces oceny wpływu w proces legislacyjny, np. tak jak Komisja Europejska, a w szczególności skupiają się na szerzeniu dobrych praktyk w tym zakresie, tak aby narzędzia i metody stosowane w OSR stały się powszechnie stosowane przez państwa członkowskie.Celem niniejszego rozdziału jest przegląd literatury i metodyki sporządzania oceny skutków regulacji w Polsce na tle doświadczeń międzynarodowych.

ROZDZIAł I. COACHING INTERKULTUROWY JAKO NARZĘDZIE WSPIERAJĄCE ROZWÓJ KOMPETENCJI PRACOWNICZYCH NIEZBĘDNYCH W OTOCZENIU MIĘDZYNARODOWYM Słowem redaktora naukowego dr Waldemara Jagodzińskiego Jednym z najbardziej istotnych momentów w rozwoju nowoczesnej nauki było dostrzeżenie kultury. Powiada się niekiedy, że ostatnią rzeczą, jaką odkryje istota zamieszkująca morskie głębiny, będzie prawdopodobnie woda” [Linton 2000, s. 151] XXI wiek to okres postępującej globalizacji, której jednym ze skutków jest ułatwienie nawiązywania kontaktów biznesowych na płaszczyźnie międzynarodowej. Choć procesy globalizacyjne dotyczą różnych sfer (m. in. ekonomicznej, społecznej), w każdej z nich charakteryzują się inną intensywnością. Bez względu na ich charakter „nie ulega jednak wątpliwości, że nie mamy obecnie do czynienia z ‘globalną kulturą’ (…)”, w związku z czym „potrzebne są kompetencje umożliwiające radzenie sobie z różnorodnością” [Glinka/Jelonek 2010, s 11]. Nierzadko gafa bądź niezamierzona zniewaga kontrahenta wynikająca z braku wiedzy na temat jego przekonań czy wyznawanych przez niego wartości ukształtowanych przez kulturę mogą zniechęcić partnera biznesowego do podjęcia współpracy, natomiast powód zmiany decyzji ze względu na brak kompetencji kulturowej pozostanie dla drugiej strony zagadką. Także potknięcia językowe mogą przyczynić się do poniesienia porażki na rynkach zagranicznych. Jednym z narzędzi mających na celu ułatwienie nawiązywania kontaktów na arenie międzynarodowej, jak również ich pielęgnacji i rozwoju, jest coaching interkulturowy1, który w przeciwieństwie do tradycyjnego coachingu uwzględnia narodowościowe różnice kulturowe, a więc wykracza zdecydowanie poza ramy norm kulturowych funkcjonujących w określonym czasie w określonym narodzie. Warunkiem koniecznym, lecz niewystarczającym, owocnej pracy w przedsiębiorstwie funkcjonującym w środowisku międzynarodowym jest znajomość języka obcego, będącego językiem ojczystym naszych zagranicznych współpracowników. Jest to warunek konieczny, gdyż w zależności od stopnia opanowania języka obcego gwarantuje mniej lub bardziej swobodną komunikację, a także umożliwia dostęp do zasobów kultury. Jednakże jest to warunek niewystarczający, gdyż zrozumienie przedstawicieli innych kultur wymaga wyrobionej świadomości występowania różnic kulturowych. W literaturze przedmiotu synonimicznie używane są pojęcia: „coaching interkulturowy”, „coaching międzykulturowy” [Hillesland 2009, s. 123-143] oraz „coaching w kontekście międzynarodowym” [Karboul 2009, 27-31]. Dopiero poznanie innej kultury opierającej się na odmiennych od naszych zestawach reguł i znaczeń oraz zaakceptowanie jej różnorodności przejawiające się w traktowaniu innej kultury na równi z własną świadczy o gotowości do pracy w środowisku międzynarodowym, przejawiającej się w efektywnej komunikacji [por. Byram i in. 1994, s. 4; Kramsch 1993, s. 1; Straub 1999, s. s. 1; Straub 1999, s. 5]. Celem rozważań podjętych w niniejszym opracowaniu jest nakreślenie ram teoretycznych coachingu interkulturowego, próba przedstawienia jego definicji oraz określenie potencjalnych obszarów zainteresowania wraz z propozycją narzędzi, które mogą być wykorzystane w procesie coachingu interkulturowego. Aby zrealizować tak postawiony cel, zostały przeprowadzone studia literaturowe w zakresie zarządzania międzykulturowego, psychologii oraz coachingu, obejmujące dorobek teoretyczny oraz wyniki badań. W pierwszej części pracy zostaną przedstawione podstawowe zagadnienia związane z kulturą oraz wybrane modele kultury. Część druga przybliża istotę coachingu interkulturowego. Omówione zostaje pojęcie „kompetencja językowa”, a następnie przedstawiona zostaje typologia coachingu interkulturowego. W trzeciej części przedstawione zostały ramy teoretyczne coachingu interkulturowego, zaś w czwartej omówiono wybrane narzędzia, które mogą zostać wykorzystane w procesie coachingu interkulturowego. ROZDZIAŁ II SYSTEM KOMUNIKACJI MIEJSKIEJ W WYBRANYCH MIASTACH AGLOMERACJI ŚLĄSKIEJ NA PRZYKŁADZIE KOMUNIKACYJNEGO ZWIĄZKU KOMUNALNEGO GÓRNOŚLĄSKIEGO OKRĘGU PRZEMYSŁOWEGO Słowem redaktora naukowego mgra Marcina Króla Aby minimalizować niepożądane skutki w kongestii należy podjąć radykalne działania, które często są powiązane z zarządzaniem na różnych poziomach. Nowoczesne miasta borykają się z problemami rozbudowy drogowej infrastruktury. Nie wystarczają już metody tradycyjne, a w ich miejsce muszą być wdrażane kompleksowe oraz systemowe podejścia, które są wspierane przez różne strategie zarządzania kongestią. Najbardziej efektywne wyniki uzyskuje się poprzez stosowanie właściwych uzgodnień. Działy planowania, projektowania oraz operatorzy ruchu stale ze sobą współpracując mogą dać najlepsze wyniki. Porównując miasta Europy Zachodniej wykorzystanie publicznego transportu w Polsce jest zdecydowanie wyższe. Od lat 90 - tych ubiegłego wieku utrzymuje się na podobnym poziomie a stopień motoryzacji nie miał w metropoliach dużego wpływu na metodę przemieszczania się. Niemniej jednak gminy nie robią badań okresowych, które wskazałyby potrzeby komunikacyjne. Bez takich badań decyzje rozwojowe są bardzo ryzykowne i nie dają 100 procentowej pewności, czy aby na pewno sprawdzą się w praktyce. Rozbudowana sieć powiązań pomiędzy liniami a przystankami w miastach polskich daje duży plus podczas przewozu osób. W porównaniu do Europy zachodniej komunikacja miejska w Polsce przedstawia się bardzo dobrze. Dużym minusem jest pominięcie ustalania infrastruktury autobusowej i tramwajowej pasów ruchu dla pojazdów uprzywilejowanych. Powiązania przestrzenne nie zawsze są skoordynowane. Zarządy drogowe nie chcą wydzielać pasów ruchu dla autobusów albo tramwajów, ponieważ tworząc je musieliby zmniejszyć jezdnie a opinia publiczna taką decyzję od razu by skrytykowała. Niestety w praktyce pojazdy transportu miejskiego muszą czekać na tych samych pasach ruchu co samochody osobowe. Dobrym wyjściem w tej sytuacji jest segregacja przestrzenna. Jednakże na te zadania nie przeznacza się dużych środków, nie stosuje się wzbudzanej sygnalizacji przez tramwaj, bądź autobus. Jeżeli samorząd zdecydował się już na wdrożenie takiego systemu, to i tak nie został on nieustawiony pod komunikację miejską a pod resztę pojazdów użytkowych. Ceny biletów na terenie Polski są różne. Większość samorządów preferuje stosowanie biletu jednorazowego, który jest ważny tylko w pojeździe gdzie bilet został skasowany. Niektóre z miast zmieniły system, który umożliwia przesiadki, zaś progi taryfowe wydzielają strefy. Pozytywnym udogodnieniem są bilety dobowe oraz kilkudniowe, które są droższe w eksploatacji. Jeżeli podróżujący planuje korzystać z komunikacji miejskiej więcej niż raz dziennie to wówczas bilet na pewno mu się zwróci. Niestety system taryfowy często utrudnia przesiadanie się pasażerom. Na samym obszarze KZK GOP jest bardzo dużo stref i często by przejechać z jednej gminy do innej nie wystarczy tylko jeden bilet. Jeżeli na terenie związku jeżdżą pojazdy międzygminne to wtenczas należy skasować bilet od razu po przesiadce u innego przewoźnika. Ze względu na fakt, iż nie ma określonych przepisów, to przewoźnicy dosyć często nie potrafią się porozumieć co do ceny oraz płatności za korzystanie z usług. Transport publiczny stopniowo jest wycofywany z centralnych obszarów, w których to piesi mają pierwszeństwo bądź tam, gdzie występują obszary zabytkowe. Społeczeństwo często postrzega infrastrukturę transportu publicznego jako zakłócającą przestrzeń. Miasta nie chcą przystosowywać się do polepszenia warunków drożności dróg, a wąskie ulice są stale korkowane. Z reguły trasy skumulowane nie występują koło ważniejszych punktów. Działa się w myśl: jeżeli pasażer musi jechać, to i tak może sobie dojść. ROZDZIAŁ III. BEZPIECZEŃSTWO OBSŁUGI KLIENTÓW E-URZĘDU. ANALIZA POTRZEB I PROPOZYCJA ROZWIĄZAŃ NA WYBRANYCH PRZYKŁADACH Słowem redaktora naukowego mgr Anny Nurzyńskiej Budowanie społeczeństwa informacyjnego i gospodarki opartej o wiedze wymusza rozwój systemów informatycznych i teleinformatycznych nie tylko w przedsiębiorstwach, ale także w urzędach administracji państwowej. Narzędziem dynamicznego rozwoju informatyzacji administracyjnej są programy typu eEurope, ePoIska. eGovernament. Programy te zainicjowane są przez Unię Europejską oraz parlamenty poszczególnych państw wspólnoty. W ramach tych programów powstaje koncepcja tak zwanego eUrzędu. w którym obywatel będzie mógł być obsłużony za pośrednictwem nowoczesnego medium transmisji, jakim jest Internet. We współczesnych czasach coraz wyraźniej nakreśla się konieczność, że urząd musi wymieniać informacje z przedsiębiorcami jak i obywatelami na wspólnej platformie. Działania przygotowawcze do realizacji takiej wymiany informacji wymuszają na urzędzie coraz większej otwartości na obywateli. Potrzeba przetworzenia informacji wprowadzonej przez obywatela, za pośrednictwem portalu internetowego, przekłada się bezpośrednio na konieczność połączenia modułów przyjmujących dane od obywatela z siecią wewnętrzną danego urzędu administracji państwowej. Można przewidzieć, że wydzielona dotychczas sieć wewnętrzna danego urzędu i internetowa będą z czasem migrować do stworzenia wspólnej infrastruktury. Sytuacja taka niesie ze sobą niewątpliwe zalety, ale również stwarza wyraźne ryzyko dla poufnych danych, które w Polsce podgalają ochronie prawnej. Warto przyjrzeć się kilku aspektom, które będą determinowały przyszłe działania w kontekście spełnienia wymagań gwarantujących bezpieczeństwo klientów korzystających z obsługi za pośrednictwem Internetu. W ramach programu ePolska informatyzacją objęte zostanie szereg urzędów administracji państwowej oferujących szeroki wachlarz usług, będą to m.in.: pośrednictwo pracy, obsługa praw jazdy, obsługa paszportów, rejestracja pojazdów, biblioteki, głosowanie poprzez portal, badania opinii publicznej, deklaracje podatkowe, rejestracja działalności gospodarczej, zamówienia publiczne, deklaracje celne, itd. W początkowym okresie działania w/w systemów dużym zagrożeniem dla ich funkcjonowania może okazać się fakt bardzo małego zainteresowania ze strony obywateli. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być obawa co do bezpieczeństwa przeprowadzania tego typu operacji za pośrednictwem Internetu. W związku z zaistniałą sytuacją zachodzi potrzeba zidentyfikowania potrzeb wybranego na potrzeby pracy urzędu administracji państwowej pod kątem bezpieczeństwa obsługi klientów oraz zaproponowanie rozwiązań przeciwdziałającym rozpoznanym zagrożeniom. Po przestudiowaniu literatury przedmiotu widać, że opracowanie rozwiązań gwarantujących bezpieczeństwo obsługi klientów eUrzędu będzie wymagać przeanalizowania w pierwszej kolejności modelu organizacyjnego badanego urzędy, następnie zidentyfikowania potrzeb pod kątem obsługi i bezpieczeństwa klientów, następnie wykrycia potencjalnych zagrożeń, aż po opracowanie metod przeciwdziałania im. W pracy zdecydowałem się poddać analizie elektroniczny system obsługi praw jazdy.

Przedstawiona monografia stanowi efekt szczególnego zainteresowania i intensywnie prowadzonych prac badawczych kilkunastu autorów z różnych ośrodków akademickich. Różni ich wiele, jednak skupiają się oni na istotnych kwestiach, dotyczących problemów zrównoważonego rozwoju w krajach Unii Europejskiej. Wyraża się to dokonaniem pogłębionych analiz w wymiarze teoretycznym oraz empirycznym, uwzględniającym nie tylko ujęcia w przeszłych okresach, ale też odnoszących się do teraźniejszości i przyszłości. Zawarte są tu wątki szczególnie ważne w ramach szeroko rozumianego rozwoju z punktu widzenia sektora publicznego, jak i prywatnego. Akcentowane są głównie te kwestie, które mają ścisły związek z prawidłowym funkcjonowaniem systemu społeczno-gospodarczego w Unii Europejskiej. Autorzy wykazują, że prowadzenie właściwych działań, które zapewnią prawidłowe funkcjonowanie systemu społeczno-gospodarczego sprowadza się do dokonywania wyboru właściwych narzędzi. Tylko w ten sposób możliwe jest zbliżanie się do osiągnięcia długoterminowych celów, mieszczących się w tych obszarach zainteresowań, które są szczególnie ważne z co najmniej kilku punktów widzenia. W ten sposób bardziej skupiono się na indywidualnych problemach wynikających ze szczególnej pozycji Polski w relacjach z innymi krajami Unii Europejskiej, akcentując zagadnienia silnych powiązań i dynamicznych oddziaływań. Dlatego też zwrócenie uwagi na inne problemy stało się ważne, gdyż z czasem aspekt kryzysu gospodarczego stał się mniej akcentowany. Obecne trudności, które ograniczają działania sprzyjające zrównoważonemu rozwojowi, mają swe źródło w coraz większych dysproporcjach rozwojowych. Jeśli utrzymują się one zbyt długo w jednych obszarach, to z czasem zaczynają być widoczne w innych, ponieważ różne siły polityczne, gospodarcze i społeczne zbyt szybko lub zbyt wolno dążą do wprowadzenia odpowiednich dostosowań. Ważne jest by w nadchodzących latach, charakteryzujących się nasileniem wpływów zewnętrznych, mechanizm integracji europejskiej był czynnikiem korzystnym dla zrównoważonego wzrostu bez pogłębiania ciągle tych samych problemów. Dlatego też ciągle jaskrawym zjawiskiem jest tzw. Europa wielu prędkości, dotycząca trudności w zmniejszeniu dystansu cywilizacyjnego w różnych strukturach międzynarodowych i krajowych w sferze społecznej oraz gospodarczej (w wymiarze makroekonomicznym i mikroekonomicznym). Istniejące dysproporcje nie poddają się oddziaływaniom wywodzącym się wyłącznie ze strony władz centralnych, dlatego też w poszczególnych rozdziałach wskazano obszary, w który jest miejsce dla działań ze strony niższego szczebla i to nie tylko dla organów samorządu. Ważnym wkładem niniejszej monografii jest to, że nie stanowi on wąsko rozumianego ujęcia gospodarczego. W rzeczywistości, którą stworzył kryzys finansowy, są to kwestie szczególnego znaczenia. Dlatego też autorzy starają się wykazać, że w wielu obszarach pozafinansowych konieczne jest prowadzenie stałych działań, które uzupełniają politykę społeczno-gospodarczą. Chodzi o postępowanie, zapewniające wypełnienie tych sfer, w których wolny rynek nie wywołuje oczekiwanych efektów, a nawet może przyczyniać się do spotęgowania negatywnych skutków. Wartością dodaną zaprezentowanych opracowań jest też podkreślenie zwiększonej roli państwa w reakcji na słabości wolnego rynku w przywracaniu równowagi i na dyskryminowaniu tych podmiotów, które słabiej radziły sobie w dotychczasowych warunkach. Poszczególne rozdziały ściśle nawiązują do takich kwestii, jak pomoc publiczna, endogeniczne czynniki rozwoju oraz polityka klimatyczno – energetyczna. Wiadomo, że trudności dotyczące stabilnych dostaw energii będą coraz częściej dotykały gospodarki w wymiarze makro- i mikroekonomicznym. Według autorów, to właśnie dlatego rośnie znaczenie szeroko rozumianego bezpieczeństwa i zarządzania w warunkach, w których żadne rozwiązanie nie może być uznane za wystarczająco dobre. Cennym uzupełnieniem dobranej problematyki jest z studium przypadku zarządzania w ujęciu regionalnym. W ten sposób dobór problematyki stanowi też nawiązanie do przyszłych problemów społeczno-gospodarczych. Jako redaktor niniejszej monografii mam nadzieję, że czytelnicy znajdą w niej dla siebie tak przedstawione problemy i ich analizy, aby zyskać motywację do rozwijania i pogłębiania zainteresowań wyrażonych przez autorów zamieszczonych w niej rozdziałów. Dr Jarosław Czaja

Na temat strategii działalności w mediach społecznościowych napisano wiele, zarówno w publikacjach naukowych, jak i branżowych. Czy jednak można mówić o „strategii social media”? Czy może raczej strategia jest tylko jedna – na poziomie organizacji, a wszystko inne (w tym działania operacyjne związane z mediami społecznościowymi) powinno być jej podporządkowane? Opracowywane przez praktyków i teoretyków „strategie social media” najczęściej traktują o zasadach obecności w tych mediach, podczas gdy istnieją również inne możliwości wykorzystania tychże kanałów. Zbyt często pomijany jest fakt, iż wykorzystanie mediów społecznościowych wykracza również poza marketing, a co dopiero promocję. Do napisania tej książki autorkę skłoniło przede wszystkim to, iż w praktyce bardzo często nadużywane jest pojęcie „strategii”. Używane jest ono zwykle w kontekście obecności organizacji w mediach społecznościowych, zapominając, że media te mogą być też narzędziem działań marketingowych i pozamarketingowych (nie tyle chodzi o to, by potrafić „być” w tych mediach, ale wpierw o to, by umieć je wykorzystywać do swoich celów biznesowych i komunikacyjnych na wielu polach). Strategiczne zarządzanie marketingowe z wykorzystaniem mediów społecznościowych może dać znaczną przewagę konkurencyjną, lecz wymaga nieszablonowego spojrzenia na te media i wyjścia poza ich promocyjną, a nawet marketingową rolę. Celem książki jest przedstawienie zagadnień wprowadzających do strategicznego wykorzystania mediów społecznościowych w organizacji. Podjęto w niej następujące problemy: Jakie jest znaczenie strategii w organizacji i na czym polega strategiczne zarządzanie marketingowe? Jak należy rozumieć pojęcie „strategia social media”? Jakie jest miejsce mediów społecznościowych w strategii organizacji? W jaki sposób można wykorzystać media społecznościowe do realizacji celów organizacji? Na czym polega strategiczne podejście do mediów społecznościowych? Książka jest przeznaczona zarówno dla teoretyków, jak i praktyków, którzy chcą zgłębić zagadnienia związane z planowaniem i realizacją strategicznych działań z obszaru mediów społecznościowych, nie tylko w marketingu, lecz ogólnie w zarządzaniu organizacją. Treść opracowania podzielono na cztery rozdziały. W rozdziale pierwszym omówiono koncepcję marketingu strategicznego. Zdefiniowano, czym naprawdę jest strategia, przedstawiając m.in. jej militarną genezę. Omówiono też wybrane rodzaje strategii, a także opisano zarys koncepcji strategii blue ocean, strategii gry rynkowej i koncepcji V2MOM. W dalszej kolejności zaprezentowano projekt i sposób realizacji strategii, wskazując m.in. kluczowe czynniki jej wykonania. Ważne było też omówienie idei zarządzania strategicznego i jego narzędzi. Ostatni podrozdział poświęcono strategii marketingowej. Przedstawiono wpierw rolę marketingu w zarządzaniu strategicznym oraz różnicę między zarządzaniem marketingowym a zarządzaniem marketingiem. Opisano charakterystykę strategicznego zarządzania marketingowego oraz planu marketingowego. Omówiono ponadto etapy formułowania strategii marketingowej. W drugim rozdziale skupiono się na problematyce miejsca mediów społecznościowych w strategii organizacji. Zdefiniowano wpierw pojęcie tych mediów i wytypowano ich rodzaje. Wskazano też na ich podstawowe cechy. W dalszej kolejności przedstawiono rozważania na temat tego, czy media społecznościowe sprawdzą się w każdej organizacji. Zwrócono uwagę na aspekty, którymi nie charakteryzuje się strategia social media. Przedstawiono ponadto problem uwzględnienia mediów społecznościowych w strategii organizacji. Trzeci rozdział traktuje o obszarach wykorzystania mediów społecznościowych w organizacji. W pierwszym podrozdziale omówiono obszar marketingu (i PR). Wyjaśniono, co oznacza pojęcie social media marketingu (SMM). Przedstawiono koncepcję social media marketing-mix oraz określono korzyści stosowania SMM w praktyce. Ważną częścią tego rozdziału było też omówienie problemu zastosowania mediów społecznościowych w badaniach marketingowych. Zaprezentowano m.in. narzędzia analityczne, które są w tym zakresie pomocne, a także zaakcentowano problem analizy otoczenia zewnętrznego i wewnętrznego. W dalszej części rozdziału przedstawiono możliwości wykorzystania mediów społecznościowych w zarządzaniu zasobami ludzkimi (np. rekrutacji i selekcji pracowników ), w e-commerce, a także w usprawnieniu komunikacji wewnętrznej. W ostatnim rozdziale zdefiniowano etapy planowania strategicznego wykorzystania mediów społecznościowych w różnych obszarach działalności. Ważnym obszarem zastosowania tych mediów jest marketing, wobec czego przedstawiono model RENL, który reprezentuje strategiczne podejście do social media marketingu. Trzeci podrozdział poświęcono problemowi organizacji i koordynowania wykonania strategicznego planu wykorzystania social media. Na koniec krótko wspomniano o wybranych wskaźnikach skuteczności i efektywności wykonania strategicznego planu wykorzystania social media. Książka ta stanowi jedynie wprowadzenie do zagadnienia strategicznego wykorzystania mediów społecznościowych w organizacji. Powstała ona głównie na podstawie źródeł wtórnych: raportów, publikacji branżowych i naukowych (monografii i czasopism). Przedstawiono w niej case study z praktyki działalności różnych firm. Zapoczątkowuje ona cały cykl publikacji pod hasłem: „Social media strategicznie”, w których omawiana problematyka będzie bardziej zgłębiana.

ISTOTA I CZYNNIKI DETERMINUJĄCE POPYT Z perspektywy ekonomii rynek jest procesem polegającym na konfrontacji popytu i podaży, czyli kupujący i sprzedający określają, co mają zamiar kupować i sprzedawać oraz na jakich warunkach [Kamerschen, McKenzie i Nardinelli 1993, s. 47]. Powyższa definicja przedstawia rynek jako pewien mechanizm, który posiada umiejętności autoregulacji i dochodzenia do równowagi samoistnie między przeciwnymi siłami rynkowymi. W teorii ekonomii istnieje wiara w rynek, który doprowadza gospodarkę samoistnie w stan równowagi. Poglądy te zainicjował Adam Smith w teorii klasycznej, traktując rynek jako „niewidzialną rękę gospodarki” [Smith 2013]. Kupujący i sprzedający określają ilości dóbr, które mają być kupione i sprzedane. Istotnym elementem procesu rynkowego jest konkurencja, która jest procesem przy pomocy którego uczestnicy rynku, dążąc do realizacji swych interesów, próbują przedstawić korzystniejsze od innych oferty pod względem ceny lub innych cech, np. jakości, co wpływa na decyzję o zawarciu transakcji. W wyniku tego ustalana jest cena rynkowa. Kupujący konkurują o ograniczoną ilość dóbr znajdujących się na rynku, a sprzedający o środki finansowe będące w posiadaniu konsumentów. W wyniku tego rynek funkcjonuje jako nieprzerwanie działający system informacji i wymiany [Kirzner 1973,s.10]. W pełni konkurencyjny rynek składa się z licznych sprzedawców i kupujących identyczny produkt tak,że żaden pojedynczy sprzedawca, ani nabywca nie jest w stanie wpłynąć na cenę rynkową przez zmianę wielkości produkcji (podaży) lub wielkości zakupu (popytu) [Hall i Taylor 2004, s. 38]. Dodatkowo wejście lub opuszczenie doskonale konkurencyjnego rynku nie jest niczym ograniczone. Wzajemne powiązania i zależności pomiędzy podmiotami powstają za pośrednictwem rynku towarów i usług. Każdy z podmiotów dąży do optymalizacji korzyści z podjętych działalności. Dlatego w literaturze przedmiotu uważa się, że kształtowanie się cen rynkowych produktów i usług wynika z relacji pomiędzy siłami popytu i podaży. Powstające na rynku relacje między popytem, a podażą i wynikającą z tego ceną uzależnione są od tego w jakich warunkach i pod wpływem jakiej konkurencji działają podmioty gospodarcze. W niniejszym rozdziale zostanie zaprezentowana istota i czynniki determinujące popyt oraz jego wpływ na stan gospodarki i bogactwo narodowe. MARKETINGOWE ASPEKTY LOGISTYCZNE DYSTRYBUCJI W UNII EUROPEJSKIEJ W Polsce w ciągu ostatnich kilku lat nastąpił bardzo dynamiczny rozwój logistyki, powstało wiele publikacji na ten temat. Coraz więcej firm zaczęło zwracać uwagę na to w jaki sposób wykorzystywane są środki transportu, czy bardziej opłacalne jest posiadanie magazynów własnych czy ich dzierżawienie, czy klient obsługiwany jest efektywnie i w sposób gwarantujący jego zadowolenie. Powszechne stało się kalkulowanie kosztów dystrybucji towarów i porównywanie ich z osiąganym zyskiem ze sprzedaży. Niejednokrotnie wiele firm zaczęło zlecać całą obsługę logistyczną począwszy od obsługi magazynów, na dostarczaniu do klientów finalnych kończąc, wyspecjalizowanym firmom logistycznym. Okazało się bowiem, że małe firmy miały tak wysokie koszty utrzymania zapasów, obsługi magazynów, koszty pracy i związanych z tym składek, że zlecenie tych czynności jednej firmie jest korzystniejsze pod względem finansowym. A biorąc pod uwagę to, że klient jest obsłużony szybciej i kompleksowo, firma może skoncentrować się na pozyskiwaniu nowych odbiorców. Dystrybucja jest procesem przemieszczania towarów od ich wytwórcy do miejsc, gdzie zostaną dostarczone nabywcom finalnym. Ważne jest aby wyrób był dostarczony odpowiedniej jakości, w odpowiedniej ilości, w ściśle określonym czasie i do wyznaczonego miejsca. Każda firma aby wykonać te operacje musi określić jaki kanałami będzie to robić, jaka będzie lokalizacja miejsc sprzedaży, czy będzie korzystać z maksymalnie długich kanałów dystrybucji tzn. wielu różnych pośredników, czy też sama będzie pozyskiwała klientów i docierała do indywidualnych odbiorców. Celem rozdziału było zbadanie marketingowych i logistycznych aspektów dystrybucji sprzętu rehabilitacyjno-leczniczego. WYBRANE ASPEKTY PRAWNE WYKORZYSTANIA BEZZAŁOGOWYCH APARATÓW LATAJĄCYCH W OPERACJACH PRZECIWDZIAŁANIA WSPÓŁCZESNEMU TERRORYZMOWI NA TERYTORIUM UNII EUROPEJSKIEJ ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM UŻYCIA ŚRODKÓW PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO Bezzałogowe Aparaty Latające (BAL, z ang. Unmanned Air Vehicles – UAV lub w wersji bojowej – Unmanned Combat Air Vehice – UCAV) wykorzystywane są głównie przez siły zbrojne w procesie wsparcia szeroko rozumianego bezpieczeństwa narodowego. Ich przeznaczeniem jest przede wszystkim zbieranie informacji o charakterze nadzorczym i obserwacyjnym, rozpoznawczym lub wywiadowczym/zwiadowczym, monitoring i kontrola granic państwowych. Do innych równie istotnych zadań należy ochrona kontrwywiadowcza; walka radioelektroniczna; transport; ochrona baz wojskowych; akcje poszukiwawcze i ratownicze oraz działania psychologiczne; wsparcie statków załogowych, w tym śmigłowców; wskazywanie celów (przy dużym nasileniu środków przeciwlotniczych – tak by uniknąć niepotrzebnych strat w ludziach); rozpoznanie meteorologiczne; nadzór szlaków komunikacyjnych, w tym morskich; komunikacja i transport; obrazowanie powierzchni (mapping); nadzorowanie natężenia ruchu oraz monitoring sytuacji kryzysowych. W zależności od parametrów technicznych mogą być również wykorzystane do prowadzenia działań stricte bojowych, takich, jak: obserwacja-namierzanie-likwidacja pojedynczego celu lub grupy celów; korekta ognia artylerii; organizacja łączności radiowej w centrum działań zbrojnych/wojennych oraz wspomaganie operacji odzyskiwania izolowanego personelu (z ang. Personel Recovery – PR). Skuteczne użytkowanie BAL w przestrzeni powietrznej Unii Europejskiej (UE), w tym Polski, obarczone jest całym szeregiem przepisów prawnych. Przepisy prawne krajów europejskich w tym zakresie różnią się znacznie między sobą. Dodatkowym problemem są sytuacje kryzysowe wynikające z zagrożenia terrorystycznego. Charakteryzują się one przede wszystkim zaskoczeniem, nieprzewidywalnością oraz deficytem czasu potrzebnego na przygotowanie się do nich oraz ich skuteczne przeciwdziałanie (działania antyterrorystyczne) oraz zwalczanie (działania kontrterrorystyczne). Autor w niniejszym rozdziale stara się przybliżyć czytelnikowi wybrane modele bezzałogowców oraz możliwości ich skutecznego wykorzystania. Kolejnym omawianym zagadnieniem jest użycie BAL w przestrzeni powietrznej wybranych krajów UE, w tym Polski. W dalszej części omówiony został problem współczesnego terroryzmu. Rozważania zaś kończy analiza wybranych aspektów prawnych związanych z możliwością przeciwdziałania zamachom terrorystycznym, w tym możliwością użycia przez bezzałogowce środków przymusu bezpośredniego.

Tożsamość jest jednym z tych pojęć w nauce, które trudno jest uchwycić jednostronnie. Mieni się ono wielością znaczeń, typów. Co więcej, wydaje się, że wieloznaczność jest cechą pojęcia tożsamość. Można mówić m. in. o tożsamości własnej osoby, tożsamości algebraicznej, kulturowej, narodowej, europejskiej. Ta złożoność przekłada się na trudności w jej empirii, które zdaniem wielu badaczy powinno być interdyscyplinarne (Balmer, 1998). Inni z kolei głoszą postulat, by przeprowadzając badania naukowe w omawianym zakresie, posługiwać się innymi, bardziej precyzyjnymi pojęciami (Golka, 2012). Podobnie jest w przypadku tożsamości organizacyjnej. Operacjonalizacja zmiennych jej dotyczących przekłada się m. in. na kategorie empiryczne w obrębie tzw. dopasowania organizacyjnego: dopasowania do zawodu, dopasowania do stanowiska, dopasowania do organizacji. Badacze przedstawiają wyniki wskazujące na wielość postaw i zachowań związanych z dopasowaniem, istotnych zarówno dla pracownika jak i pracodawcy. Celem opracowania jest omówienie i empiryczne sprawdzenie tych z nich, które są istotne dla badanych żołnierzy zawodowych. Wydaje się, że w przypadku organizacji publicznej działającej w sferze bezpieczeństwa, kwestie tożsamości organizacyjnej mają szczególne znaczenie. Wynika to z jej istoty – służby społeczeństwu, opartej na wartościach niematerialnych. Z jednej strony, wraz ze zmianą ich źródeł (wynikających z realiów gospodarczych, społecznych, politycznych i technologiczno-cyfrowym), zmieniają się sposoby zarządzania organizacją. Z drugiej zaś pewne wartości związane ze służbą (wojskową żołnierzy zawodowych) są uniwersalne, bez względu na otoczenie. Właśnie te przesłanki stały się inspiracją do zwrócenia szczególnej uwagi na dopasowanie organizacyjne w kontekście jego najważniejszej konsekwencji - tożsamości organizacyjnej, wśród kadry zawodowej Sił Zbrojnych RP. Z perspektywy ekonomii rynek jest procesem polegającym na konfrontacji popytu i podaży, czyli kupujący i sprzedający określają, co mają zamiar kupować i sprzedawać oraz na jakich warunkach (Kamerschen, McKenzie i Nardinelli 1993, s. 47). Powyższa definicja przedstawia rynek jako pewien mechanizm, który posiada umiejętności autoregulacji i dochodzenia do równowagi samoistnie między przeciwnymi siłami rynkowymi. W teorii ekonomii istnieje wiara w rynek, który doprowadza gospodarkę samoistnie w stan równowagi. Poglądy te zainicjował Adam Smith w teorii klasycznej, traktując rynek jako „niewidzialną rękę gospodarki” [Smith 2013]. Kupujący i sprzedający określają ilości dóbr, które mają być kupione i sprzedane. Istotnym elementem procesu rynkowego jest konkurencja, która jest procesem przy pomocy którego uczestnicy rynku, dążąc do realizacji swych interesów, próbują przedstawić korzystniejsze od innych oferty pod względem ceny lub innych cech, np. jakości, co wpływa na decyzję o zawarciu transakcji. W wyniku tego ustalana jest cena rynkowa. Kupujący konkurują o ograniczoną ilość dóbr znajdujących się na rynku, a sprzedający o środki finansowe będące w posiadaniu konsumentów. W wyniku tego rynek funkcjonuje jako nieprzerwanie działający system informacji i wymiany (Kirzner 1973, s. 10). W pełni konkurencyjny rynek składa się z licznych sprzedawców i kupujących identyczny produkt tak, że żaden pojedynczy sprzedawca, ani nabywca nie jest w stanie wpłynąć na cenę rynkową przez zmianę wielkości produkcji (podaży) lub wielkości zakupu (popytu) (Hall i Taylor 2004, s. 38). Dodatkowo wejście lub opuszczenie doskonale konkurencyjnego rynku nie jest niczym ograniczone. Wzajemne powiązania i zależności pomiędzy podmiotami powstają za pośrednictwem rynku towarów i usług. Każdy z podmiotów dąży do optymalizacji korzyści z podjętych działalności. Dlatego w literaturze przedmiotu uważa się, że kształtowanie się cen rynkowych produktów i usług wynika z relacji pomiędzy siłami popytu i podaży. Powstające na rynku relacje między popytem, a podażą i wynikającą z tego ceną uzależnione są od tego w jakich warunkach i pod wpływem jakiej konkurencji działają podmioty gospodarcze. W niniejszym rozdziale zostanie zaprezentowana istota i czynniki determinujące popyt oraz jego wpływ na stan gospodarki i bogactwo narodowe. Od samego początku mechanizacja budziła obawy związane z faktem, że może ona doprowadzić do częściowej zbędności człowieka w procesie produkcji. Dało to początek różnym prądem filozoficznym, w tym między innymi ruchowi luddyzmu w początkach dziewiętnastego wieku. Z różnym natężeniem podobne prądy obecne były w myśli społecznej i ekonomicznej przez całe ostatnie 200 lat. Trudno jest ocenić, czy obecne nurty zmian technologicznych mogą finalnie doprowadzić do zrealizowania się oba luddystów sprzed dwóch setek lat. Fakt, że przez cały czas od rewolucji przemysłowej nie zrealizowały się ich obawy nie stanowi jednoznacznego dowodu, że scenariusz taki jest niemożliwy. Nie ulega wątpliwości, że rosnąca rola technologii, a więc i kapitału, może w sposób bardzo istotny wpłynąć na rozkład dochodów. Nawet jeżeli niewykwalifikowana siła robocza nie stanie się całkowicie zbędna w procesie produkcji, to z dużym prawdopodobieństwem można oczekiwać, że jej rola będzie stopniowo malała. Co istotne, rosnące rola technologii, a co za tym idzie i kapitału, może przy tym spowodować rosnącą nierówność dochodów. Wynika to z mechanizmu, który powoduje, że wysokie dochody z kapitału prowadzą do coraz większej akumulacji posiadania własności przemysłowej oraz dochodów w rękach stosunkowo wąskiej grupy społeczeństwa. Thomas Piketty w szeregu prac wskazuje na rozmaite negatywne zjawiska towarzyszące takiemu rozwojowi sytuacji. Warto pamiętać, że od okresu II Wojny Światowej żyjemy w okresie relatywnego obniżenia się nierówności oraz stosunkowo niskiego znaczenia kapitału. Zniszczenia wojenne, poza oczywistymi skutkami negatywnymi, wywołały też poważne zmniejszenie nierówności dochodowych i majątkowych. Wiele ogromnych historycznych fortun w zachodniej Europie przestało istnieć lub uległo znaczącemu ograniczeniu w wyniku zarówno zniszczeń fizycznych, jak i procesów społeczno-politycznych takich jak przesunięcia granic czy nacjonalizacja. W efekcie społeczeństwo europejskie przez kilkadziesiąt lat po wojnie charakteryzowało się niespotykanym wcześniej historycznie poziomem egalitaryzmu dochodowego i majątkowego. Towarzyszył temu ogromny nacisk na kwalifikacje i oparcie gospodarki na kapitale ludzkim i wiedzy technicznej i organizacyjnej. Warunki takie były sprzyjające dla merytokracji, spowodowały silny wzrost liczebności klasy średniej, znaczną pionową mobilność społeczną, a w efekcie znaczne spłaszczenie dochodów oraz dobre warunki do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i jego instytucji. Nie jest jednak wcale oczywiste, że ten stan ma charakter stacjonarny i że na nim kończy się dynamika przemian. Piketty (2015) wskazuje na coś całkiem przeciwnego: argumentuje, że stan ten jest raczej odchyleniem od długookresowej równowagi spowodowanym przede wszystkim II Wojną Światową i że można już dostrzec symptomy rosnącego znaczenia kapitału rzeczowego w gospodarce i idącego za nim zwiększanie się zróżnicowania dochodów. Powiązanie znaczenia kapitału rzeczowego oraz zróżnicowania dochodów może nie być na pierwszy rzut oka oczywiste. Okazuje się jednak, że wiedza oraz kapitał ludzki są w silny sposób powiązane z poszczególnymi osobami. Trudno sobie bowiem wyobrazić, że np. 10% osób w danym społeczeństwie zgromadzi 90% kapitału ludzkiego bądź też wiedzy. Te dwa czynniki produkcji cechują się w nieunikniony sposób znacznym poziomem egalitaryzmu. Cecha ta nie dotyczy jednak kapitału rzeczowego, w którego przypadku nie ma żadnych barier przed skoncentrowaniem znacznego jego posiadania w rękach bardzo wąskiej grupy społecznej. Mało tego, okazuje się, że koncentracja taka ma charakter przyspieszający. Skoncentrowanie kapitału w jednych rękach powoduje często, że osoba taka jest w stanie osiągać znacznie wyższe stopy zwrotu z tego kapitału niż są dostępne dla niewielkich inwestorów. Ponadto koncentracja kapitału może powodować stosunkowo łatwe powstawanie monopoli, które ze swej natury mają dostęp do renty monopolistycznej. W efekcie koncentracja kapitału ma charakter przyspieszający i prowadzi do narastającego rozwarstwienia dochodów w społeczeństwie. Jedną z miar potwierdzających rosnącą rolę kapitału w produkcji jest stosunek kapitału do dochodu narodowego w całej gospodarce. W latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku relacja ta w większości krajów rozwiniętych wynosiła od 200% do 400%. Oznacza to, że w tym okresie dla wytworzenia jednostki produkcji angażowano od dwóch do czterech jednostek kapitału rzeczowego. Wskaźnik ten był niższy dla krajów europejskich - w okolicach 200% a wyższy dla krajów położonych poza Europą, takich jak Stany Zjednoczone Japonia oraz Australii – w przedziale pomiędzy 3 a 4. Parametr ten rozpoczął w prawie wszystkich krajach stopniowy wzrost właśnie w okolicach lat siedemdziesiątych, by około roku 2010 osiągnąć poziomy między 400% a 700%. Pod koniec omawianego okresu nie widać przy tym już wyraźnie zależności między relacją kapitału do dochodu narodowego w zależności od położenia geograficznego. Tym razem wyższymi wartościami cechują się Francja, Włochy oraz Japonia, natomiast zaskakująco niskie wartości przyjmuje on dla Stanów Zjednoczonych i Kanady. Należy zauważyć, że tylko w pewnym stopniu jest to wynik akumulacji kapitału rzeczowego. Znaczącą rolę odegrał w tym procesie wzrost cen aktywów, który można mierzyć na różne sposoby. Jednym z objawów jest znaczący wzrost relacji między wartością rynkową wartością księgową spółek prawa handlowego. Wskaźnik ten zanotował w omawianym okresie znaczący wzrost z przedziału między 30% i 80% w roku tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym do przedziału między 40% a 120% w roku dwa tysiące dziesiątym. Wskaźnik ten osiągnął najwyższy poziomy dla krajów anglosaskich – Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych oraz Kanady. Wskazuje to, że posiadanie kapitału historycznie w omawianym okresie miało tendencję do generowania dodatkowego dochodu, co mogło znacząco zwiększyć istniejące już nierówności dochodowe i majątkowe.

Monografia jest efektem badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich w obszarze nauk ekonomicznych i szeroko pojętych innowacji. Stanowi zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki nauk ekonomicznych w dziedzinie ekonomii, finansów i zarządzania. W pierwszym rozdziale określono znaczenia mediów społecznościowych w procesie selekcji kandydatów do pracy oraz wskazano na etyczne i prawne implikacji tego rodzaju praktyk. Jako metodę badawczą wykorzystano studium literaturowe oraz wtórne dane popularnych instytucji badawczych. Przedstawiono również funkcje mediów społecznościowych, jako współczesnych narzędzi IT, w procesie zarządzania zasobami ludzkimi. W kolejnych dwóch rozdziałach autorzy przedstawili popularną współcześnie problematykę społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Wysoki stopień złożoności i zmienności otoczenia jest jednym z najważniejszych czynników powodujących powstawanie nowych wyzwań, z którymi mierzą się współczesne przedsiębiorstwa. Działania z zakresu społecznej odpowiedzialności stają się coraz bardziej powszechne, wzrasta bowiem świadomość przedsiębiorstw, że wizerunek firmy społecznie odpowiedzialnej ma obecnie znaczenie strategiczne. Celem pierwszego opracowania jest przedstawienie idei społecznej odpowiedzialności z punktu widzenia zarządzania współczesnym przedsiębiorstwem, z uwzględnieniem głównych obszarów i narzędzi CSR oraz korzyści wynikających z wdrażania tej koncepcji w firmie. Natomiast w drugim opracowaniu przedstawiono realizowane w praktyce przykłady dobrych praktyk CSR zarówno w przedsiębiorstwach krajowych, jak i międzynarodowych. Oczywiście nie mogło zabraknąć analiz dotyczących dziedziny finansów, które obserwujemy w kolejnych trzech rozdziałach. W ocenie zdolności finansowej przedsiębiorstw niezwykle ważnym narzędziem jest analiza finansowa. Pozwala ona na określenie ogólnej kondycji finansowej badanego podmiotu oraz stanowi element ostrzegawczy w przypadku pogarszającej się sytuacji majątkowo – kapitałowej. Pełna analiza finansowa jest jednak przedsięwzięciem dość pracochłonnym i wymaga stosowania znacznej liczby wskaźników, a także danych wykraczających poza obowiązkową sprawozdawczość finansową. Dlatego w teorii i praktyce spotyka się różne koncepcje zawężonej analizy finansowej. W ramach pierwszego rozdziału dotyczącego dziedziny finansów przedstawiono sposób praktycznej analizy i oceny kondycji finansowej przedsiębiorstw z branży cukierniczej. Natomiast w ramach drugiego rozdziału podjęto problematykę finansów behawioralnych. Finanse behawioralne zakładają, że inwestorzy podlegają powszechnym skłonnościom psychologicznym. W ramach rozdziału przeprowadzono badanie wpływu płci na stopień występowania heurystyki familiarności. Trzeci rozdział w bloku zaliczanym do dziedziny finansów dotyczy analizy wpływu czynników makroekonomicznych na wynik finansowy sektora banków spółdzielczych, który przekłada się na sytuację klientów tego sektora, a także całego otoczenia makroekonomicznego. Analiza została przeprowadzona w oparciu o dane statystyczne głównych polskich instytucji finansowych. W ramach kolejnych rozdziałów podjęto tematykę wybranych aspektów badawczych zarządzania i prawnych form pracy. W pierwszego z nich przedmiotem badań jest internacjonalizacja oraz prezentacja wybranych modeli internacjonalizacji przedsiębiorstwa bazujących na wiedzy ze wskazaniem źródeł i rodzajów wiedzy w procesie umiędzynarodowienia w sektorze MŚP. Niniejszy rozdział stanowi przegląd literatury przedmiotu zagadnienia internacjonalizacji oraz prezentację wybranych modeli internacjonalizacji przedsiębiorstwa bazującego na wiedzy ze wskazaniem źródeł i rodzajów wiedzy w procesie umiędzynarodowienia w sektorze MSP. W kolejnym rozdziale podjęto problematykę zarządzania w służbie zdrowia, gdzie starano się odpowiedzieć na pytania jak powinna wyglądać idealna jednostka służby zdrowia, w jaki sposób tworzyć organizację ochrony zdrowia przyjazną pacjentom i ich bliskim oraz w jaki sposób zachęcić personel medyczny do aktywnego zaangażowania się w proces tworzenia idealnego szpitala. Dlatego celem niniejszego rozdziału było ukazanie szerokiego wachlarza sposobów i możliwości kreatywnego projektowania takich szpitali, które staną się miejscem przyjaznym pacjentom. Przedostatni rozdział niniejszej monografii dotyczy zarządzania flotą pojazdów z wykorzystaniem nowoczesnego systemu Flota Commandor. Intensyfikacja transportu drogowego sprawiła, że pojawiła się konieczność efektywnego zarządzania flotą. Zwiększający się popyt na rynku usług transportowych wymusił na przewoźnikach konieczność wykorzystywania systemów lokalizacji, który umożliwia sporządzanie analiz oraz raportów. W dzisiejszych czasach wykorzystywanie systemów takich jak Flota Commandor poprawia efektywność zarządzania flotą pojazdów. W ostatnim rozdziale monografii przeprowadzono badanie z zakresu studium przypadku obrazujące zachodzące zmiany i przyszłe prognozy skutków wskutek zastosowania deregulacji wybranych zawodów. Analizę przeprowadzono na podstawie badań ankietowych. Jako redaktor niniejszej monografii wyrażam nadzieję, że wiele przedstawionych zagadnień będzie motywowało do zainteresowania się wybraną tematyką. Dr inż. Ireneusz Miciuła

PROBLEM ZADŁUŻENIA W FORMIE OBLIGACJI KORPORACYJNYCH W STREFIE EURO PO KRYZYSIE Celem artykułu jest próba oceny zmian wielkości długu korporacyjnego emitowanego w formie obligacji denominowanych w walucie euro. Problem ten zyskał nowy wymiar w warunkach szeroko zakrojonej koordynacji działań różnych organów na rzecz złagodzenia skutków kryzysu i ograniczenia powszechnego ryzyka jego pogłębienia. Jest to istotna kwestia dlatego, że jeszcze nigdy rynki kapitałowe nie były tak silnie skorelowane, co sprzyja szybkiemu przenoszeniu wpływów pozytywnych i negatywnych między strefami dominacji poszczególnych walut światowych. W uzasadnienie wyboru problematyki wpisuje się decyzja o przyjęciu wspólnej waluty, która stała się czynnikiem włączającym krajowe gospodarki w procesy globalizacji, silnie stymulujące rozwój różnych rynków. Szczególne znaczenie miało zwiększenie rozmiarów rynków finansowych, co sugerowano w analizach z lat 90 dotyczących integracji monetarnej [Kool 1999, s.1]. Mimo że miało to wiele negatywnych skutków sprzyjających kryzysowi z 2008 roku, powstała w ten sposób ważna siła napędowa gospodarki światowej o charakterystyce synergicznej. Efektem tego stała się konwergencja struktur sfery finansowej wśród członków strefy euro, innych państw Unii Europejskiej, a nawet krajów spoza niej. Dodatkowo zgłaszanie przez krajowe i międzynarodowe przedsiębiorstwa potrzeb na te same instrumenty wzmocniło proces zwiększania podobieństw struktur rynków finansowych. Dlatego też szeroko rozumiany problem zadłużenia staje się coraz bardziej trwałym elementem gospodarek Europy. Kwestia ta stała się szczególnie wyraźna po kryzysie z 2008 roku, gdyż wtedy dopiero dostrzeżono jak trudno będzie zabezpieczyć się przed ryzykiem utraty kontroli nad rosnącymi długami (w różnych formach) ze szczególnym uwzględnieniem strefy euro. Głęboko zakamuflowanym tego problemem są zobowiązania korporacyjnych emitentów obligacji, gdyż teoretycznie przedstawiają się one jako znacznie mniej trudne do opanowania (z powodu znacznie większej ilości wierzycieli) niż w przypadku długu rządowego. Analizy w nimiejszym artykule są oparte o przegląd danych pochodzących z okresu przed kryzysem i po nim. Pomocniczo dokonano badań porównawczych między warunkami gospodarowania przed i po 2008 rokiem. SUBSYDIARNA POLITYKA W RAMACH PROGRAMÓW OPERACYJNYCH W POLSCE Sformułowana na początku ubiegłego stulecia zasada subsydiarności polityki znalazła po raz pierwszy swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie europejskiej w Traktacie z Maastricht. Wskazywano w nim na uzasadnienie dla prowadzenia działań, które nie mogą być w wystarczający sposób realizowane przez państwa członkowskie, a z uwagi na skalę i skutki mogą być lepiej realizowane przez Wspólnotę [Milczarek 1998]. Odnosi się więc ona do tych dziedzin, w których Wspólnota nie ma wyłączności kompetencji i kiedy wspólne działanie jest korzystniejsze i powinno przynieść większe efekty z uwagi na jej skalę czy też zróżnicowanie metod mających służyć osiągnięciu wspólnego celu . Politykę regionalną i związane z jej realizacją fundusze można więc uznać za przejaw realizacji zasady subsydiarności, gdyż problemy rozwoju regionalnego stanowią specyfikę danego państwa członkowskiego, a idąc dalej jego regionów, natomiast interwencja organów wspólnotowych ma charakter subsydiarny. Sprowadza się ona do dostarczenia określonych środków oraz ustalenia ogólnych standardów interwencji (m.in. zgodność z politykami horyzontalnymi UE) jak również budowy metodologii działania (programy operacyjne). Wdrożenie polityki może być prowadzone przez różnego rodzaju instytucje, w tym także podmioty prywatne którym zlecone zostaną określone zadania do realizacji. Można również uznać, że zasada subsydiarności w przypadku realizacji projektu współfinansowanego ze środków publicznych dotyczy sytuacji w której cel projektu nie może być zrealizowany samodzielnie w sposób wystarczający przez podmiot otrzymujący wsparcie a jego realizacja może być znacznie lepsza i przynieść większe efekty dzięki pomocy zewnętrznej udzielanej przez stosowną instytucję dokonującą oceny i selekcji projektów. Realizacja tej zasady jest więc zbieżna i pokrywa się z tzw. efektem zachęty polegającym na udzielaniu wsparcia projektom, które nie zostały by zrealizowane bez wsparcia ze środków publicznych lub też znacznemu zwiększeniu zakresu albo przyspieszeniu ich realizacji [Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, 2008, s. 26]. W praktyce w tym zakresie realizowana jest jednak najczęściej selekcja negatywna polegająca na konieczności wykazania, że projekt nie został rozpoczęty przed pozyskaniem przez realizującego informacji, że choćby potencjalnie kwalifikuje się on do wsparcia ze środków publicznych. CERTYFIKACJA MIODÓW JAKO PRODUKTÓW REGIONALNYCH W ŚWIETLE PRZEPISÓW UE Według dyrektywy Rady Europejskiej z 2001 roku odnoszącej się do produkcji miodu (zaktualizowanej w 2014 roku): „miód jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.” [Dyrektywa Rady 2001/110/WE]. W Europie od lat widoczna jest tendencja powrotu do natury i tradycji. Konsumenci początkowo zafascynowani produktami ładnie wyglądającymi i ładnie opakowanymi, dziś coraz większą uwagę przywiązują do tego, co i jak spożywają. Dość mają żywności bez smaku i zapachu, produkowanej masowo, z dodatkiem licznych konserwantów i polepszaczy. Na obszarze Unii Europejskiej konsumenci dobrze znają i identyfikują pojęcie produktów regionalnych. Objęte unijnym systemem ochrony produkty rolno-spożywcze cieszą się dużym szacunkiem, są poszukiwane na rynku, a zakupić je można tylko w najlepszych sklepach i to za wysoką cenę. Żółto-niebieskie logo, zastrzeżone dla zarejestrowanych i chronionych prawem produktów regionalnych, jest rozpoznawalnym przez wielu wyznacznikiem jakości i smaku. Polscy producenci żywności również ubiegają się o włączenie do tego prestiżowego systemu, zgłaszając markowe wyroby do rejestracji. Reprezentowane są tu praktycznie wszystkie kategorie środków spożywczych , jednak najliczniejszą grupę stanowią miody. Nie powinno w tym być nic dziwnego, w końcu najpierw bartnictwo, a następnie pszczelarstwo było rzemiosłem, którym od zawsze parały się narody słowiańskie. Dlatego też tyle produktów pochodzących z pasieki zostało zgłoszonych do unijnej rejestracji w celu ochrony tradycyjnych metod ich pochodzenia i wytwarzania [Kamińska 2007, s.28-34]. Celem artykułu jest przedstawienie obowiązujących wymogów, które powinny spełniać miody regionalne i tradycyjne w Unii Europejskiej. Praca powstała w oparciu o analizę dostępnej literatury i artykułów naukowych oraz dyrektyw i innych przepisów prawnych obowiązujących w Unii Europejskiej. WYKORZYSTANIE ŚRODKÓW PROGRAMU PROW 2014-2020 W ASPEKCIE SYSTEMÓW UTRZYMANIA BYDŁA MLECZNEGO W 2013 roku nastąpiło porozumienie pomiędzy Radą Unii Europejskiej, Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie reformy wspólnej polityki rolnej (Chyłek 2012,s.24-29). Od 2014 roku zostały stopniowo wprowadzane nowe zasady przekazywania środków finansowych z budżetu Unii Europejskiej w zasięgu Wieloletnich Ram Finansowych 2014 - 2020. Wdrażanie zmian dotyczących WPR zostało skoordynowane z siedmioletnim planem finansowym Unii Europejskiej. Zmiany W unijnej polityce rolnej są Wynikiem wyjścia naprzeciw współczesnym wyzwaniom dla rolnictwa takim bezpieczeństwo żywności, zmiany klimatyczne, trwały wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy na obszarach wiejskich. W obrębie I filaru WPR zwrócono szczególną uwagę na konieczność większego uzależnienia 'wysokości dopłat bezpośrednich od zamożności rolników i dbania o środowisko naturalne (Gruchelski, Niemczyk 2013, s.36)7. W kierunku polityki rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013 wskazano wzrost konkurencyjności sektora rolnego i leśnego, poprawę stanu środowiska i terenów wiejskich, poprawę, jakości życia mieszkańców terenów wiejskich oraz wspieranie gospodarki wiejskiej oraz inicjatywa wspólnotowa LEADER(Marciniak 2014, s.33-39;Nurzyńska 2013,s.98-103). Z kolei, jeśli chodzi o kwestie wyznaczonych priorytetów na lata 2014-2020 to można wskazać: wspieranie transferu wiedzy i innowacji, wzmocnienie konkurencyjności rolnictwa i zrównoważona gospodarka leśna, promocja organizacji łańcucha żywnościowego i zarządzania ryzykiem, przywracanie, utrzymanie i wzmocnienie ekosystemów, promowanie efektywności w gospodarowaniu zasobami i przejście na gospodarkę niskoemisyjną oraz wspieranie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i rozwój gospodarczy na obszarach wiejskich. Państwa członkowskie Unii Europejskiej powinny dokonać podziału w zależności od priorytetu istotności. Kwestie związanie z Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich są również związane z cechowaniem zwierząt oraz ich właściwym dobrostanem. Są one jednym z elementów zawartych w Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej, co określa stan, w którym zaspokojone są behawioralne i fizjologiczne potrzeby zwierząt oraz zapewniony odpowiedni poziom opieki i komfort bytowy. W związku z tym, stawiane są coraz większe wymagania dla pomieszczeń inwentarskich, systemów chowu i żywienia zwierząt. Coraz częściej, również i konsumenci zwracają większą uwagę na warunki, w jakich utrzymywane są zwierzęta, z których wytwarzane są produkty trafiające na półki sklepów. MOTYWOWANIE PRACOWNIKÓW W UNII EUROPEJSKIEJ Człowiek jest najważniejszą wartością firmy. Załoga staje się, zatem siłą napędową przedsiębiorstwa, a co z tym związane, stanowi jego przewagę konkurencyjną. To właśnie pracownicy stawiani są na pierwszym miejscu. Ważnym elementem efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie jest motywowanie pracowników, czyli pobudzanie i podtrzymywanie wewnętrznej siły. Jest to również to, co wywołuje, ukierunkowuje i podtrzymuje zachowania ludzi. Znaczenie motywacji jest niepodważalne. Jest ona uznawana za jedną z głównych funkcji kierowania. Ponadto poziom motywacji jest czynnikiem wzrostu efektywności pracy. Zależy od niego osiąganie znaczących rezultatów w pracy. ANALIZA SYTUACJI ENERGETYCZNEJ W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ -czynników rozwoju gospodarczego. Dlatego nowa europejska polityka energetyczna musi być z jednej strony ambitna, konkurencyjna i długofalowa, a z drugiej strony musi być również rozsądna, przemyślana i korzystna dla wszystkich państw członkowskich. Istotne jest zatem, by Unia Europejska podejmowała wielkie wyzwania energetyczne, przed którymi obecnie stoimy, tj. coraz większe uzależnienie od importu, nacisk na dostęp do zasobów energetycznych, zmiana klimatu oraz dostęp do zrównoważonej, bezpiecznej energii dla wszystkich użytkowników. UE wdraża ambitną politykę energetyczną, która swym zakresem obejmuje pełny zakres źródeł energii, od paliw kopalnych (ropa, gaz i węgiel) po energię atomową i odnawialną (energia słoneczna, wiatrowa, biomasa, geotermalna, wodno-elektryczna i pływowa) w celu wywołania nowej rewolucji przemysłowej, która przekształci gospodarkę w niskoenergetyczną, zapewniając jednocześnie większe bezpieczeństwo, konkurencyjność i zrównoważenie zużywanej przez nas energii. Zatem niezwykle istotne staje się ustalenie równowagi pomiędzy rywalizującymi ze sobą wyzwaniami w dziedzinie energetyki, przykładowo konflikt między tworzeniem konkurencyjnego rynku energii, a kosztownymi wymogami w dziedzinie zmniejszania emisji gazów cieplarnianych, co jest wynikiem obecnych możliwości technologicznych i surowcowych. Należy również wypracować wspólne stanowisko w ramach prowadzenia solidarnej polityki zewnętrznej. Będzie to możliwe tylko poprzez wypracowanie spójnej strategicznej polityki klimatyczno – energetycznej państw członkowskich UE. Europa w coraz większym stopniu uzależniona jest od importu ropy i gazu przy jednoczesnym stale rosnącym zapotrzebowaniu na te surowce. Problemem staje się więc brak zróżnicowania źródeł energii, a także kwestia bezpieczeństwa jej dostaw, związana bezpośrednio z wymiarem zewnętrznych działań UE [Leveque, Glachant i inni, 2014]. Jednocześnie przed państwami członkowskimi stoi konieczność budowy konkurencyjnych wewnętrznych rynków energetycznych i zwiększenia racjonalizacji zużycia energii [Tatarzyński 2007, s. 2]. Dodatkowo Unia reaguje na problemy o charakterze globalnym, które wynikają z zachodzących zmian klimatycznych. Niewątpliwie wszystkie państwa UE chcą dążyć do celu, jakim jest redukcja emisji CO2. Natomiast różnią się tym, w jaki sposób należy to osiągnąć. Przede wszystkim strategia ograniczania negatywnych zmian klimatycznych musi być skuteczna globalnie i nie może w znacznym stopniu ograniczać rozwoju gospodarczego i dobrobytu społeczeństw. Dlatego w ramach polityki klimatyczno – energetycznej UE w pierwszej kolejności należy ustalić priorytety celów, które należy osiągnąć w pierwszej kolejności, bowiem wszystkich zadań nie da się zrealizować, m.in. ze względu na ograniczoność zasobów.

Monografia „Wybrane problemy współczesnego zarządzania organizacją jest efektem teoretycznych i praktycznych badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich, których głównym celem w przedstawionych rozdziałach jest dostarczenie metod i porad dla rozwiązywania nowych wyzwań w zarządzaniu współczesnymi organizacjami. Zarządzanie to zestaw działań wykorzystujących posiadane zasoby dla osiągania zamierzonych rezultatów. Istotą funkcji zarządzania jako specyficznego rodzaju regulacji wykonywanych zbiorowo przez jednostki organizacyjne, jest w szczególności formułowanie celu działania, planowanie, organizowanie struktur i określanie procedur funkcjonowania oraz kontrolowanie realizacji zamierzonych celów. Poszczególne rozdziały stanowią zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki zarządzania, gdzie wspólnym obszarem zainteresowań jest współczesne zarządzanie organizacją. Pierwszy rozdział omawia jedną z przyczyn współczesnych problemów w zarządzaniu organizacją, a mianowicie niedopasowanie na rynku pracy. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie sytuacji absolwentów szkół wyższych na rynku pracy, z uwzględnieniem stawianych im wymagań oraz trudności wiążących się z poszukiwaniem zatrudnienia. Relacja systemu szkolnego i rynku pracy opiera się na zasadzie sprzężenia zwrotnego, a zatem oba te obszary są od siebie uzależnione i wzajemnie na siebie wpływają. Dlatego słabość gospodarki wpływa na obniżenie standardu kształcenia i odwrotna relacja również zachodzi. Zarządzanie zasobami ludzkimi jest integralną częścią zarządzania organizacją i współcześnie odgrywa coraz ważniejszą rolę. W związku z tym w kolejnym rozdziale przedstawiono różnorodne formy ułatwiające rozwój i doskonalenie zawodowe pracowników. Nowoczesne zarządzanie zasobami ludzkimi bardzo wyraźnie wskazuje na potrzebę różnorodnego procesu rozwoju pracowników. Organizacja procesu rozwoju personelu jest pochodną potrzeb kadrowych danego przedsiębiorstwa. Nowoczesne zarządzanie dąży do najlepszego wykorzystania potencjału kwalifikacyjnego pracowników. Konieczne jest wówczas zastosowanie indywidualnego podejścia do każdej osoby zatrudnionej w danej organizacji. Dlatego kluczowym działaniem dla organizacji staje się stworzenie w jej strukturach realnej szansy rozwoju oraz samorealizacji pracowników. Oczywiście nie mogło zabraknąć w tej dziedzinie również analiz dotyczących aspektów publicznego zarządzania. Dlatego w kolejnych dwóch rozdziałach przedstawiono współczesne wyzwania zarządzania organizacjami na przykładzie służby zdrowia. Z jednej strony ukazano wyzwania, jakie stoją przed menedżerami organizacji ochrony zdrowia w aspekcie zarządzania personelem medycznym, a z drugiej wskazano na aspekt wzrastających oczekiwań pacjentów. Kapitał ludzki stanowi najważniejszy zasób organizacji, co coraz częściej znajduje swoje odzwierciedlenie w sposobie traktowania pracowników. W następnym rozdziale skupiono uwagę na metodzie coachingu, która usprawni zarządzanie w organizacji. W ramach tego opracowania przedstawiono istotną rolę efektywnego coachingu w banku jako elementu usprawniającego zarządzanie i powodującego ograniczenie ryzyka. Współczesne organizacje stanęły w obliczu nowych realiów gospodarowania, które zmodyfikowały sposób zarządzania i podejście menedżera, zarówno do dynamicznie zmieniającego się otoczenia, jak i do coraz bardziej wymagających pracowników. Wraz z pojawieniem się na rynku pracy przedstawicieli młodej generacji, kadra menedżerska stanęła przed wyzwaniem międzypokoleniowego zarządzania, polegającego na stworzeniu efektywnego klimatu współpracy, w którym wszyscy wspólnie dążą do wyznaczonego celu bez względu na występujące różnice. W ten sposób dobór problematyki stanowi też nawiązanie do przyszłych problemów społeczno – gospodarczych. Obecna globalizacja zmusza podmioty gospodarcze do modyfikacji dotychczas wykorzystywanych koncepcji zarządzania lub utworzenie jej na nowo według obowiązujących norm, zasad, a nawet trendów na rynku. Przykładem jest artykuł w którym przedstawiono najczęściej wykorzystywane narzędzi w marketingu internetowym przez organizacje funkcjonujące w e-biznesie na polskim rynku reklamy online oraz wydatki jakie reklamodawca musi ponieść, aby w pełni realizować założone cele. Również w monografii odnaleźć można prace dotyczące chorób cywilizacyjnych i ich wpływów na występowanie wyzwań zarządczych w organizacjach. Bowiem zwiększająca się częstość występowania nadwagi i otyłości jest także niekorzystna z ekonomicznego punktu widzenia. Wynika to ze wzrostu kosztów wydawanych na leczenie osób otyłych i ma wpływ na dalsze konsekwencje, którymi są absencje w pracy i niezdolność wykonywania niektórych czynności w miejscach zatrudnienia, co bezpośrednio wpływa na produktywność i gospodarkę. Kolejny rozdział przedstawia innowacyjną metodę pozwalającą organizacji funkcjonować w sposób efektywny i konkurencyjny w obszarze usług, który dominuje we współczesnej gospodarce. Design service dotyczy kompleksowego procesu obsługi klienta, dzięki czemu stara się wyszukać i rozwiązywać obszary problemowe w tym zakresie. W ramach ostatniego rozdziału przedstawiono wielokryterialne metody wspomagania decyzji, które mogą być wykorzystane do rozwiązywania wybranych problemów w zarządzaniu organizacjami.

Problemy zarządzania kryzysowego w Unii Europejskiej KONTROLA PRZESTRZENI POWIETRZNEJ NA OBSZARZE UNII EUROPEJSKIEJ NA PRZYKŁADZIE WYKORZYSTANIA BEZZAŁOGOWYCH APARATÓW LATAJĄCYCH W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH ZWIĄZANYCH Z ZAGROŻENIEM TERRORYZMEM LOTNICZYM. Celem opracowania jest przedstawienie zagadnień związanych z kontrolą przestrzeni powietrznej w przypadku użycia bezzałogowców w specyficznych sytuacjach kryzysowych, jakimi są zamachy terrorystyczne wymierzone w komunikacje lotniczą. Niniejszą pracę autor rozpoczął od przedstawienia istoty kontroli przestrzeni powietrznej. Zjawisko to zostało ukazane poprzez pryzmat podstaw teoretycznych, w tym jako obszar integracji europejskiej oraz instrument polityki zarządzania ruchem lotniczym. Ważnym elementem tej części opracowania jest wojskowy kontekst tworzenia tzw. funkcjonalnych bloków przestrzeni. W dalszej części zostały opisane wybrane przepisy europejskie stosowane wobec bezzałogowców, w tym regulacje prawne dotyczące ich użytkowania. Kolejnym omawianym zagadnieniem są możliwości użycia bezzałogowców na terytorium Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych powiązane z bezpieczeństwem ich użytkowania. W tej części autor omówił istotę bezpieczeństwa powietrznego w Europie oraz identyfikacje, klasyfikacje oraz zarządzanie ruchem podczas sytuacji kryzysowej w przestrzeni powietrznej. Dalej zostały omówiony terroryzm lotniczy jako specyficzny rodzaj zagrożenia. Opracowanie kończy przedstawienie prawnych możliwości użycia Bezzałogowych Aparatów Latających w sytuacjach kryzysowych na terytorium Polski. Energia w aspekcie analizy sytuacji Polski w UE ANALIZA ZASOBÓW ENERGETYCZNYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM SYTUACJI POLSKI Dostęp do źródeł energii niewątpliwie stanowi jeden z podstawowych czynników rozwoju gospodarczego. Dlatego nowa europejska polityka energetyczna musi być z jednej strony ambitna, konkurencyjna i długofalowa, a z drugiej strony musi być również rozsądna, przemyślana i korzystna dla wszystkich państw członkowskich. Istotne jest zatem, by Unia Europejska podejmowała wielkie wyzwania energetyczne, przed którymi obecnie stoimy, tj. coraz większe uzależnienie od importu, nacisk na dostęp do zasobów energetycznych, zmiana klimatu oraz dostęp do zrównoważonej, bezpiecznej energii dla wszystkich użytkowników. UE wdraża ambitną politykę energetyczną, która swym zakresem obejmuje pełny zakres źródeł energii, od paliw kopalnych (ropa, gaz i węgiel) po energię atomową i odnawialną (energia słoneczna, wiatrowa, biomasa, geotermalna, wodno-elektryczna i pływowa) w celu wywołania nowej rewolucji przemysłowej, która przekształci gospodarkę w niskoenergetyczną, zapewniając jednocześnie większe bezpieczeństwo, konkurencyjność i zrównoważenie zużywanej przez nas energii. Dlatego opracowanie ma na celu analizę sytuacji energetycznej państw członkowskich UE oraz ukazanie ograniczeń i szkodliwości ekonomicznej szybkiej reorganizacji energetycznej w celach klimatycznych. W ramach tego zadania przedstawiono analizę ilościową i jakościową dla możliwych strategii i źródeł energetycznych oraz wpływu tych przemian na uwarunkowania rozwoju ekonomicznego w państwach Unii Europejskiej. Marketing w gospodarce UE PRODUKT MARKETINGOWY W ASPEKCIE UNII EUROPEJSKIEJ Marketing jako swoista filozofia podejścia do rynku pojawił się w krajach wysoko rozwiniętych wówczas, gdy gospodarka tych krajów uzyskała taki stopień dojrzałości, przy którym nie tylko miała możliwość wychodzenia naprzeciw bieżącemu popytowi, lecz jednocześnie dysponowała nadwyżkami mocy zdolnymi do zaspokojenia potrzeb do tej pory nieujawnionych na rynku. Taka sytuacja powstała w USA w latach sześćdziesiątych minionego stulecia i nieco później stała się udziałem wielu innych wysoko rozwiniętych krajów w Europie i poza nią. Firmy we wspomnianych krajach stanęły wobec nowych wyzwań: od pytania, jak i ile produkować, ważniejszy stał się problem, jak sprzedać i na jakich rynkach ulokować własny produkt. Powstała potrzeba całkowitej zmiany orientacji firmy: z orientacji na produkt na orientację na rynek i odbiorcę. Zamiast się koncentrować na tym, co firma ma produkować, główny wysiłek skupia się na tym, co ludzie będą kupować i dlaczego. Konsekwencje takiego nastawienia sięgają głęboko w organizację firmy i jej strategię.

PRZEDMOWA Monografia „Otoczenie organizacyjne a uwarunkowania społeczno-gospodarcze” jest efektem teoretycznych i praktycznych badań wielu autorów z różnych ośrodków akademic-kich, takich jak: Szkoła Główna Handlowa, Politechnika Częstochowska, Uniwersytet Zielo-nogórski, Uniwersytet w Białymstoku, Szkoła Policji Pile, Staropolska Wyższa Szkoła w Kielcach, Uniwersytet Rzeszowski, Uniwersytet Przyrodniczo-Ekonomiczny w Siedlcach, Uniwersytet Szczeciński oraz Londyńska Szkoła Ekonomiczna. Rozważania w niniejszej monografii są realizowane przez uznane grono naukowców: doktorów, magistrów oraz prak-tyków zawodowych. Różnorodność i szeroki przekrój tematyczny sprawiają, ze każdy Czytelnik znajdzie w monografii coś interesującego i inspirującego do prowadzenia własnych badań. Działalność otoczenia organizacyjnego jest możliwa przy zachowaniu współżycia motoryki społeczno-gospodarczej. Otoczenie organizacyjne jest tworzone przez rynek przy instytucjo-nalnym współdziałaniu administracji, biznesu i podstawowych zasad bezpieczeństwa. Niestety w każdej lokalizacji społeczno-gospodarczej zdarza się mobbing i inne zjawiska patologiczne. Zadaniem społeczeństwa jest wyeliminowanie takiego stanu rzeczy. Wszystkie zagadnienia są ze sobą ściśle powiązane i zawsze w mniejszym, czy też większym stopniu w danym miejscu występują. Natomiast to, że nie mówimy otwarcie o zjawiskach patologicz-nych, czy ukrywamy lobbing to tylko świadczy o powstałych realiach XXI wieku. W pierwszym rozdziale przedstawiono aspekty strategii biznesowej, co zapewne istotnie wpływa na rozwój organizacji. Z kolei w drugim rozdziale zostaje podkreślona rola trans-portu drogowego w aspekcie znaczeniowym logistyki i jej pochodnych ukierunkowanych również na kwestie związane z ładunkami przewozowymi, co stanowi istotny aspekt wielu rodzajów działalności gospodarczej. W rozdziale trzecim przedstawiono najnowsze badania koncentrujące się na funkcjonowaniu Specjalnych Stref Ekonomicznych. Ukazana została różnorodność perspektyw badawczych, które udowadniają, że Specjalne Strefy Ekonomiczne wciąż stanowią interesujące pole dociekań naukowych. Rozdział czwarty skupia się na wskazaniu wpływu rynków na dochody indywidualnych gospodarstw rolnych w aspekcie sytuacji finansowej tychże gospodarstw rolnych a formą zmiany czynników rynkowych, natomiast w rozdziale piątym wskazano rynek funduszy capital w Polsce na tle wybranych krajów Unii Europejskiej. Rozważania przedstawione w rozdziale szóstym koncentrują się na dylematach związanych z prowadzeniem badań na gruncie Nowej Ekonomii Instytucjonalnej. W trosce o spójność prowadzonych analiz warto wcześniej zastanowić się nad trudnościami, które mogą pojawić się w trakcie procesu badawczego. Rozdział siódmy wskazuje rolę innowacji w zakresie barier i stymulatorów e-administracji w Polsce wskazując korzyści rozwoju e-administracji oraz stymulanty i destymulanty e-administracji na podstawie województw w Polsce. W dwóch kolejnych rozdziałach odwołano się do społeczności analizy teoretycznej w obszarze pola rozważań w zakresie zarządzania doborem personelu służby do Policji oraz roli kobiecości w społecznościach archaicznych. W rozdziale dziesiątym wskazano sposoby radzenia sobie ze stresem w aspekcie poję-ciowym mobbingu i wypalenia zawodowego, jako patologii związanej z karierą zawodową. Rozdział jedenasty przedstawia najczęściej stosowane narzędzia zarządzania talentami. Szczególny nacisk położony został na coaching oraz jego szczególne, dwie dość młode od-miany – coaching językowy oraz coaching interkulturowy. W dwóch kolejnych rozdziałach omówiono zagrożenia w XXI wieku powstałe w wyniku między innymi migracji ludności. Ostatni rozdział pokazuje sentencję socjologiczno-badawczą na przykładzie spółdzielni socjalnej w województwie podkarpackim. Zachęcamy do lektury wyrażając przekonanie, że publikacja dostarczy czytelnikowi wiele wartościowych przemyśleń i inspiracji z zakresu przedstawionej problematyki. Dziękujemy wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania tej publikacji, a zwłaszcza Autorom za ich inspirujące naukowe rozważania teoretyczno -praktyczne. Redaktorzy monografii prof. P Cz Joanna Nowakowska Grunt dr inż. Ireneusz Miciuła

Monografia stanowi drugi tom badań wielu Autorów z różnych ośrodków akademickich w zakresie gospodarki, zarządzania i szeroko pojętych innowacji. Stanowi zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki nauk ekonomicznych. W pierwszych dwóch rozdziałach podjęto tematykę zarządzania zasobami ludzkimi. Przez zarządzanie zasobami ludzkimi powinno się rozumieć zbiór działań powiązanych z pracownikami organizacji, ukierunkowanych na uzyskanie celów organizacji, jak również na rozwój pracowników. Pierwszy rozdział definiuje pojęcie oraz określa cele i zakres zarządzania zasobami ludzkimi wraz z opisem optymalnej polityki kadrowej w organizacji. Natomiast celem drugiego rozdziału było przedstawienie korelacji zachodzącej pomiędzy zachorowalnością na depresję, a warunkami pracy wynikającymi z nieodpowiedniego zarządzania zasobami ludzkimi w organizacji oraz wskazanie społecznych skutków tej zależności. Trzeci rozdział monografii dotyczy aspektów zarządzania wartością przedsiębiorstwa. Celem tego rozdziału była chęć ukazania wpływu wykorzystania franczyzowego modelu rozwoju na wartość przedsiębiorstwa. Ze względu na złożoność relacji franczyzowych badanie tego wpływu napotyka wiele ograniczeń i utrudnień. Badanie przeprowadzono na danych empirycznych spółek notowanych na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, wchodzących w skład Indeksu sektora handlu detalicznego, z wykorzystaniem wskaźnika ekonomicznej wartości dodanej (EVA). Kolejny blok tematyczny zawierający cztery rozdziały dotyczy gospodarki w miastach. W czwartym rozdziale monografii omówiono specjalne strefy ekonomiczne jako czynnik rozwoju gospodarczego miast. Poddano analizie uwarunkowania prawne funkcjonujące w ramach specjalnych stref ekonomicznych oraz przedstawiono studium przypadku na przykładzie strefy ekonomicznej w Katowicach i Częstochowie. W ramach kolejnego rozdziału przedstawiono ekonomiczne czynniki, które warunkując decyzje zakupowe konsumentów w odniesieniu do produktów żywnościowych. Określono czynniki ekonomiczne odnoszące się do nabywcy, które wpływają na poziom zakupów oraz ich strukturę wartościową. W pracy zwrócono uwagę na proces podejmowania decyzji zakupu dóbr i usług ze szczególnym uwzględnieniem mikroekonomicznych determinant nabywcy. W kolejnych dwóch rozdziałach autorzy przedstawili analizę ekonomiczną i znaczenie współczesnego zarządzania w logistyce. Logistyka miejska niesie za sobą koszty komunikacji indywidualnej oraz grupowej. Prawidłowa wizja i analiza opłat komunikacyjnych stanowi podstawę decyzji związanych z uwarunkowaniami wewnątrz zurbanizowanych okręgów. W ramach pracy przedstawiono studium przypadku analizy ekonomicznej dla działalności Komunikacyjnego Związku Komunalnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego w mieście Katowice w latach 2008 – 2014. Natomiast kolejny rozdział dotyczy zarządzania logistycznego w sferze prywatnej i przedstawia istotność outsourcingu dla przedsiębiorstw. Współcześnie wiele firm korzysta z usług outsourcingowych. Usługi te wykonywane są przez zewnętrzne podmioty gospodarcze. Głównym powodem korzystania z usług outsourcingowych jest konieczność redukcji kosztów z jednoczesną możliwością przeniesienia odpowiedzialności związanej z wykonywaniem określonych usług lub zadań. Następne dwa rozdziały podejmują problematykę szeroko pojętych innowacji i ich znaczenia dla gospodarki. W pierwszym z nich celem badań jest poznanie wpływu wzrostu innowacyjności na dynamikę zatrudnienia w Polsce. Jest to istotny problem badawczy, bowiem na rynku pracy obserwuje się brak dopasowania wiedzy, umiejętności i kompetencji potencjalnych pracowników z umiejętnościami i kwalifikacjami, na które występuje zapotrzebowanie w gospodarce. Niedopasowanie to wywołuje szereg niekorzystnych zmian i skutków, przede wszystkim w postaci braku zatrudnienia, co z kolei może powodować frustracje, zmniejszenie dochodów, czy występowanie patologii społecznych. Drugi rozdział przedstawia dane empiryczne dotyczące innowacyjności polskich przedsiębiorstw na tle innych państw europejskich. Dodatkowo ukazuje stosowane metody poszukiwania innowacji oraz znaczenie poszczególnych źródeł informacji w działalności innowacyjnej polskich przedsiębiorstw. Bowiem współczesne firmy muszą stawiać czoła ogromnym wyzwaniom, które wynikają z coraz to gwałtowniejszych zmian rynkowych napędzanych przez globalizację i wprowadzanych innowacji. W ramach następnych dwóch rozdziałów niniejszej monografii podjęto popularną współcześnie tematykę odnawialnych źródeł energii oraz możliwe do wykorzystania w jej produkcji odpowiednie odpady. Celem pierwszego opracowania jest przybliżenie informacji na temat odnawialnych źródeł energii (OZE) na podstawie przeglądu literatury i aktualnych doniesień naukowych. Głównymi celami w zakresie rozwoju odnawialnych źródeł energii w ramach polityki energetycznej Polski do 2030 roku będzie wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w finalnym zużyciu energii oraz zwiększenie wykorzystania biopaliw II generacji. W drugim opracowaniu dokonano klasyfikacji i charakterystyki odpadów, które mogą stanowić źródło energii. Na podstawie danych statystycznych przedstawiono informacje dotyczące selektywnych zbiórek odpadów w wybranych województwach i zbiorczo w całej Polsce. Podjęte tematy mają ogromne znaczenie z jednej strony dla ochrona środowiska, a z drugiej dla gospodarek całego świata, bowiem dostęp do źródeł energii niewątpliwie stanowi jeden z podstawowych czynników rozwoju gospodarczego. Kolejny blok tematyczny w monografii dotyczy działań marketingowych zarówno w sferze publicznej, jak i prywatnej. W pierwszym z opracowań ukazano znaczenie działań marketingowych na zarządzanie uczelnią wyższą. W kolejnej pracy zwrócono uwagę na istotę i wpływ tzw. kompetencji miękkich na możliwość realizacji koncepcji zrównoważonego rozwoju. W następnym rozdziale monografii określono wewnętrznych i zewnętrznych odbiorców jednostek samorządu terytorialnego w koncepcji marketingu miejsca. Natomiast ostatnie dwa rozdziały w monografii stanowią analizę badawczą dotyczącą stosowanych podejść marketingowych w branży usług komunalnych w Polsce.

Słowem redaktorów Monografia „Wybrane aspekty w zarządzaniu organizacją XXI wieku” jest efektem teoretycznych i praktycznych badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich, których głównym celem w przedstawionych rozdziałach jest dostarczenie metod i porad dla rozwiązywania nowych wyzwań w zarządzaniu współczesnymi organizacjami. Zarządzanie to zestaw działań wykorzystujących posiadane zasoby dla osiągania zamierzonych rezultatów. Istotą funkcji zarządzania jako specyficznego rodzaju regulacji wykonywanych zbiorowo przez jednostki organizacyjne, jest w szczególności formułowanie celu działania, planowanie, organizowanie struktur i określanie procedur funkcjonowania oraz kontrolowanie realizacji zamierzonych celów. Poszczególne rozdziały stanowią zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki zarządzania, gdzie wspólnym obszarem zainteresowań jest współczesne zarządzanie organizacją XXI wieku.Współczesne organizacje stanęły w obliczu nowych realiów gospodarowania, które zmodyfikowały sposób zarządzania i podejście menedżera, zarówno do dynamicznie zmieniającego się otoczenia, jak i do coraz bardziej wymagających pracowników. Wraz z pojawieniem się na rynku pracy przedstawicieli młodej generacji, kadra menedżerska stanęła przed wyzwaniem międzypokoleniowego zarządzania, polegającego na stworzeniu efektywnego klimatu współpracy, w którym wszyscy wspólnie dążą do wyznaczonego celu bez względu na występujące różnice. W ten sposób dobór problematyki stanowi też nawiązanie do przyszłych problemów społeczno–gospodarczych. Obecna globalizacja zmusza podmioty gospodarcze do modyfikacji dotychczas wykorzystywanych koncepcji zarządzania lub utworzenie jej na nowo według obowiązujących norm, zasad, a nawet trendów na rynku. W ramach interdyscyplinarnych badań naukowych ukazanych w monografii szczególną uwagę zwrócono na problematykę współczesnego zarządzania zasobami ludzkimi, sytuacji małych i średnich przedsiębiorstw z perspektywy pracodawców oraz kreatywne i innowacyjne elementy zarządzania w systemie społeczno – gospodarczym. Jako redaktorzy niniejszej monografii mamy nadzieję, że wiele przedstawionych zagadnień będzie motywowało czytelnika do zainteresowania się tą problematyką, co przełoży się na podjęcie własnych dociekań i nowych rozwiązań omówionych problemów badawczych. redaktorzy naukowy Prof. Pcz Joanna Nowakowska Grunt Dr inż. Ireneusz Miciuła

Tematem prezentowanej Państwu książki, w przeważającej większości jest prawo spółek. Ze względu na formę prawną jaką jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, opracowanie opiera się na przepisach dotyczących spółki komandytowej, a w kwestiach nieuregulowanych w stosownym dziale, poprzez odesłanie, również na przepisach regulujących działanie spółki jawnej. W kwestiach związanych m.in. z reprezentacją spółki i prowadzeniem jej spraw, niezbędnym stało się omówienie regulacji dotyczących wspólnika kompetentnego do tych czynności, a posiadającego formę prawną spółki kapitałowej (sp. z o. o.). W prezentowanej pracy, opisuje Państwu zarówno historie spółek, problematykę reprezentacji sp. z o. o. sp. k., zagadnienia dotyczące pełnomocnictwa dla omawianego typu spółki, jak również odniosłem się do zagadnień związanych z likwidacją, upadłością, podziałem , łączeniem, przekształceniem sensu stricte, odnosząc się do spółki komandytowej z komplementariuszem spółką z o.o. (sp. z o. o. sp. k.). Zapoznając się z treścią niniejszej książki, która w swym zakresie tematycznym nawiązuję również do zagadnień prawa podatkowego, mogą Państwo uściślić wiedzę z dziedziny tematyki podatku dochodowego spółki komandytowej oraz jej komplementariusza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W niniejszym opracowaniu nie zostały poddane analizie zagadnienia rachunkowe, prawa pracy, prawa administracyjnego czy procedury cywilnej oraz wszelkie obowiązki publicznoprawne. Owe zagadnienia,będące nie mniej ważnymi, nie zostały omówione ze względu na znaczną objętość, mogącą zaburzyć proporcje omawianych kwestii niezbędnych i omówionych w pracy. Powyższe zakresy prawa nie poddano analizie na łamach prezentowanego opracowania, również ze względu na brak odmienności jaki występować by miał ze względu na to, że w omawianym typie spółki komandytowej, w roli komplementariusza umocowano inną spółkę prawa handlowego, będącą sp. z o. o. Powyższy brak odmienności i wpływu na przytoczone wyżej kwestie przy sp. z o. o. sp. k. przyczynił się do zaniechania ich opracowania i do omówienia aspektów prawnych odróżniający typ spółki komandytowej z komplementariuszem spółką z ograniczona odpowiedzialnością od spółki komandytowej, w której komplementariuszem ustanowiono osobę lub osoby fizyczne.

Nadzieja – w rozumieniu chrześcijańskim – bywa czasami rzeczywistością zapomnianą, która schodzi na boczny plan w naszym życiu. Kiedy popatrzymy na inne cnoty teologalne: wiarę i miłość, widzimy, że zajmują one więcej uwagi nie tylko w rozprawach filozoficznych czy teologicznych, ale również w życiu każdego człowieka. Nadzieja nie jest traktowana jako cnota, którą należy w sobie pielęgnować i rozwijać. Dlatego będziemy starali się przekonać, że o nadziei można powiedzieć dużo więcej niż się wydaje, a nawet przedstawić, w jaki sposób można żyć nią na co dzień. Ponadto, ukażemy jej wielopoziomową naturę oraz pokażemy jej wartość, by w ten sposób postarać się doprowadzić do obrazu życia pełnią nadziei. Żeby jednak praktykować nadzieję każdego dnia, należy dowiedzieć się czym ona jest. Nadzieja chrześcijańska opiera się na przeświadczeniu, że kierujemy się ku życiu wiecznemu dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Mając przed sobą taką perspektywę, dążymy do ścisłego zjednoczenia z Panem Bogiem. Nadzieja kieruje nas ku przyszłości i szczęściu, którym jest dla nas Bóg. Dlatego zagadnienie nadziei jest stale obecne w życiu człowieka i nie traci ono nigdy na swojej aktualności, wręcz przeciwnie – patrząc na otaczający nas dookoła świat widzimy, że potrzebuje on bardziej niż kiedykolwiek niegasnącej nadziei. W pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku teologowie bardzo mocno akcentują i uwydatniają podjęty przez nas temat nadziei. Pojawia się on w licznych publikacjach teologicznych, w których nadzieja jest rozumiana w szerokim kontekście, np. łączona jest z miłosierdziem Bożym, wiarą i miłością, czy też ukazywany jest jej wymiar eschatologiczny. Być może ma to związek z rozpoczęciem się nowego wieku, który, w dobie wielkich przemian cywilizacyjnych i technicznych, przynosi wiele pytań i niejasności. Wynika z tego wniosek, że tylko pokładając nadzieję w Bogu, który daje życie wieczne, możemy przestać się bać i być spokojni o swoją przyszłość. W niniejszej pracy podejmiemy próbę omówienia zagadnienia nadziei, jakie pojawiało się w polskich publikacjach teologicznych w latach 2000-2010. Inspiracją do napisania tej pracy stał się dokument papieża Benedykta XVI (2007) – Encyklika Spe Salvi – O nadziei chrześcijańskiej, który jest drugą encykliką obecnego następcy św. Piotra. Papież podjął zagadnienie nadziei w drugiej kolejności po cnocie miłości, przez co możemy dostrzec ogromną wartość nadziei w życiu każdego człowieka. W niniejszej pracy zastosujemy przede wszystkim metodę analityczno-syntetyczną. Dzięki niej przybliżymy zagadnienie nadziei, które zostanie zbadane w polskojęzycznej literaturze teologicznej pierwszego dziesięciolecia XXI wieku. Omawiając powyższe zagadnienie, poruszone przez teologów, wykorzystamy również metodę historyczno-porównawczą, by przedstawić rozwój zagadnienia zawarty na kartach Pisma Świętego. Kwestia podjętego tematu budzi w teologach różne opinie i dyskusje. Aby ustosunkować się do nich, szczególnie w kwestiach sprzecznych, użyjemy również metody oceniająco-krytycznej. Tematyka niniejszej pracy zostanie zaprezentowana w trzech rozdziałach, które przedstawiają nasze zagadnienie z rożnego punktu widzenia, co ukazuje wielowymiarową naturę nadziei. W pierwszym rozdziale skupimy się na zagadnieniu nadziei, które jest zawarte w źródle naszej wiary, a mianowicie w Piśmie Świętym. Nadzieja w Starym Testamencie i życiu narodu wybranego odgrywała ważną rolę. Stanowiła podstawę oczekiwania na życie wieczne. W naszej pracy przejdziemy od grzechu pierwszego człowieka – Adama, następnie przekazy proroków starotestamentalnych, niektóre księgi Starego Testamentu, przez pełnię nadziei, która opiera się na eschatologicznym akcie zbawienia w Jezusie Chrystusie i oczekiwaniu na ukazanie się Królestwa Bożego w paruzji, by następnie zakończyć na rozumieniu nadziei w nowotestamentalnej wspólnocie uczniów Chrystusa, czyli pierwotnym Kościele. Z pierwszego rozdziału płynie nadzieja przebywania z Bogiem dla wszystkich wierzących w Chrystusa. W teologii św. Pawła uzewnętrznia się eschatologiczny charakter nadziei. Bardzo mocno podkreśla on, że nadzieja uwydatni się w sposób 23 szczególny w powtórnym przyjściu Jezusa Chrystusa. Zwraca uwagę na zbawienie człowieka. Wykluczając ze swojego życia nadzieję, oddalamy się od szczęścia, jakie przygotował dla nas Bóg w wieczności. Można się pokusić na mocniejsze stwierdzenie, że życie bez nadziei traci sens. Nadzieja jako cnota teologalna zostanie przedstawiona w drugim rozdziale. Tutaj zwrócimy uwagę na nadzieję jako życie łaski, które jest początkiem czy też antycypacją życia wiecznego. Jest ona zatem ściśle związana z oczekiwaniem. Ponadto podkreślimy nadprzyrodzony wymiar nadziei, który przede wszystkim jest niezasłużonym darem oraz środkiem zbliżania się do Boga w wieczności. Dalej podejmiemy próbę ukazania nadziei, która objawia się w miłosierdziu Boga. Jest to szczególna forma miłości i dobroci Bożej. Objawia się ona nieustannie przez to, że człowiek może doświadczyć Bożej opieki. Rozlewa się ona w sercach ludzkich, chociażby w sakramencie pokuty i pojednania. Kolejnym ważnym aspektem miłosierdzia Bożego oraz nadziei, poruszanym przez nas, będzie zagadnienie wcielenia Syna Bożego. Ponadto wykażemy, że nie sposób nie mówić o nadziei, nie wspominając o wierze i miłości, które są z nią ściśle związane. Celem nadziei w tym kontekście jest budowanie jedności z ludźmi. Teologiczna triada wiary, nadziei i miłości odnosi się przede wszystkim do przyszłości eschatycznej, ale nie tylko. Już podczas życia ziemskiego możemy dostrzec jej pozytywne skutki. Bez żadnych wątpliwości stwierdzimy, że nadzieja jest łaską darmo daną nam przez Boga jako ufne pragnienie szczęścia wiecznego i środków do niego prowadzących. W ostatnim rozdziale pochylimy się nad eschatycznym spełnieniem nadziei. Ostatecznie wypełnia się ona w oczekiwaniu na życie wieczne, które w pełni objawi się podczas powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa. Zatrzymamy się nad zagadnieniem nadziei zbawienia dla wszystkich, gdzie w sposób szczególny będziemy rozważać teologię nadziei według Wacława Hryniewicza. Jest to bez wątpienia wybitny teolog, który popełnił wiele publikacji w tym temacie. Patrzy on na to zagadnienie zbawczej nadziei w sposób szeroki, nie stawiając mu żadnych granic. Nadzieja zbawienia dla wszystkich nie wygasła, chociaż nie w każdej publikacji ma ona wymiar optymistyczny. Sam o. Hryniewicz często podkreśla, że codziennie jest świadkiem Nadziei, która nigdy go nie zawodzi. W dalszej części rozdziału pochylimy się nad zagadnieniem utraty nadziei zbawienia, czyli piekła. Stanowi ono dla człowieka ostateczny stan rozpaczy po śmierci, w momencie odrzucenia przez człowieka miłości Boga. Piekło, jako stan wiecznej kary, jest przeznaczone dla wszystkich, którzy odrzucili miłość Boga i sami skazali się na wieczną śmierć, bez możliwości zmiany swojego stanu. Zatem możliwość utracenia nadziei na zbawienie okaże się bardzo realna. Pracę zakończymy pochyleniem się nad problematyką czyśćca, który, w odróżnieniu od piekła, jest pełnią nadziei na osiągniecie stanu zbawienia w niebie. Stan ten przeznaczony jest dla wszystkich, którzy – umierając w pojednaniu z Bogiem – potrzebują jeszcze oczyszczenia. Jest to bez wątpienia wielka szansa dla każdego człowieka, który takiego oczyszczenia potrzebuje. Proces przemiany, przez który przechodzi człowiek – w stanie czyśćca – prowadzi do zjednoczenia z Bogiem.

Słowem redaktorów Monografia „Zarządzanie organizacjami w partnerstwie publiczno – prywatnym” jest efektem badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich, których głównym celem w przedstawionych rozdziałach jest dostarczenie metod i rekomendacji dla rozwiązywania aktualnych wyzwań w zarządzaniu organizacjami w przestrzeni publiczno – prywatnej. Istotą funkcji zarządzania jako specyficznego rodzaju regulacji wykonywanych zbiorowo przez jednostki organizacyjne, jest w szczególności formułowanie celu działania, planowanie i organizowanie struktur oraz określanie procedur funkcjonowania wraz z kontrolowaniem realizacji zamierzonych celów. W ramach koncepcji nowoczesnego zarządzania z jednej strony zaleca się wdrażanie takich instrumentów zarządzania organizacjami publicznymi, aby eliminować nieefektywną alokację publicznych zasobów i dostarczać dobra lub usługi publiczne w bardziej efektywny sposób, a z drugiej strony zaleca się, aby korzyści płynące z optymalnego zarządzania zasobami były dostępne w sferze publicznej. Dlatego hybrydowe połączenie głównych zalet z zarządzania, zarówno w formie publicznej, jak i prywatnej spowodowało konieczność zmiany zasad funkcjonowania i zarządzania tymi organizacjami w kierunku poprawy jakości i dostępności usług oraz optymalnego wykorzystania zasobów. Takie połączenie w swoiste partnerstwo publiczno – prywatne, dwóch odmiennych pod wieloma względami sektorów, stwarza organizacjom nie tylko możliwość jak najlepszego wykonywania zadań, ale dostarcza wiedzy, umiejętności i narzędzi do jak najbardziej efektywnego zarządzania organizacją. Jednak współcześnie rozwijająca się forma zarządzania organizacjami w przestrzeni publiczno – prywatnej wymaga rozwiązywania wielu skomplikowanych problemów. W niniejszej monografii przedstawione rozdziały stanowią zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki zarządzania, gdzie wspólnym obszarem zainteresowań jest współczesne zarządzanie organizacjami w partnerstwie publiczno – prywatnym. Współczesne organizacje stanęły w obliczu nowych realiów gospodarowania, które zmodyfikowały sposób zarządzania i podejście menedżera, zarówno do dynamicznie zmieniającego się otoczenia, jak i do coraz bardziej zmieniających się struktur wewnętrznych. W ten sposób dobór problematyki stanowi równocześnie nawiązanie do przyszłych problemów społeczno – gospodarczych. Obecna globalizacja zmusza podmioty gospodarcze do modyfikacji dotychczas wykorzystywanych koncepcji zarządzania lub utworzenie jej na nowo według obowiązujących norm, zasad, a nawet trendów na rynku. W ramach interdyscyplinarnych badań naukowych ukazanych w monografii szczególną uwagę zwrócono na problematykę współczesnego zarządzania na styku organizacji publicznych i prywatnych, rozwoju działań innowacyjnych oraz zasad partnerstwa i rozwiązywania problemów, które będą korzystne dla obu sfer w systemie społeczno – gospodarczym. Jako redaktorzy niniejszej monografii mamy nadzieję, że wiele przedstawionych zagadnień będzie motywowało czytelnika do zainteresowania się poruszaną tematyką, co przełoży się na podjęcie własnych dociekań i nowych rozwiązań omówionych problemów badawczych. redaktorzy monografii Prof. PCz dr hab inż. Joanna Nowakowska-Grunt Dr inż. Ireneusz Miciuła