Atlas zbuntowany - Ayn Rand

Przysłowie: „szewc bez butów chodzi” w odniesieniu do wydawcy oznacza, iż na wydanie własnych książek i wspomnień nie ma on nigdy czasu. Reisefieber miała się ukazać wiele lat temu. Wychodzi dopiero teraz. Na szczęście, książka nie tylko nie straciła na aktualności, ale co więcej, upływ czasu dodał jej pikanterii, a niekiedy nową, zaskakującą konkluzję czy pointę. Mimo przemian technologicznych, zmiany mód i obyczajów, mój sposób na poznanie świata „poprzez szukanie guza” nadal, a może nawet bardziej niż kiedykolwiek  jest w cenie. Nie wierzycie? To poczytajcie…. (JMF)

„Cyberiada” to znakomite połączenie opowieści o technologii i baśni, z których podobno się nie wyrasta, bo są emanacją ludzkich marzeń i pragnień.
Audiobook to adaptacja cyklu opowiadań, których bohaterami są roboty. Fani twórczości Stanisława Lema z pewnością pamiętają Trurla i Klapaucjusza. Zarówno świat przedstawiony, jak i tematyka poszczególnych utworów są bardzo podobne do „Bajek robotów” i często wydawane razem. Do słuchaczy trafia tym razem kilka opowiadań, które powstały na przestrzeni kilkunastu lat. „Cyberiada” to opowieść, w której zawarto elementy zarówno fantastyczne, naukowe, jak i filozoficzne. Posłuchajmy zatem o tym, że zło i dobro przenikają się nie tylko w świecie, który znamy z autopsji, ale również w tym, który zamieszkują roboty.
Teraz klasyka science fiction dostępna jest także w wersji audio, dzięki czemu fani Stanisława Lema mogą przypomnieć sobie jego twórczość, a ci, którzy dopiero chcieliby ją poznać, mogą sięgnąć po znakomicie zrealizowane nagrania.
Wydanie jest częścią szerszego projektu zwanego Lemoteką, w ramach którego ukazują się kolejno wszystkie książki mistrza w wersji audio.

Prawdziwa historia o wielkich pieniądzach, zbrodni i samotnej walce o sprawiedliwość. Oparty na faktach thriller polityczny o perypetiach amerykańskiego finansisty na rosyjskim Dzikim Wschodzie, o skrytobójczej śmierci współpracującego z nim młodego prawnika oraz jego niebezpiecznej misji, której celem jest demaskowanie korupcji wśród najwyższych urzędników państwowych.

Dodatek do powieści Nowy wspaniały świat napisany przez Huxleya niespełna trzydzieści lat później.

Jak wiele z jego proroctw, w których ukazał satyryczną wizję dalekiej przyszłości, ziściło się w tak krótkim czasie?

Gdy w 1932 roku ukazała się powieść Nowy wspaniały świat, zawartą w niej szokującą analizę technokratycznej dyktatury uważano za odległą wizję.
Po latach pisarz rozważa, w jaki sposób zmieniły się społeczeństwa, technologia i formy rządzenia od czasu ukazania się jego słynnej dystopii. Pisze o zjawiskach społecznych, które jego zdaniem mogą prowadzić do ewolucji ustrojowej nowoczesnych społeczeństw w kierunku dyktatury: przeludnieniu, nadmiernej organizacji życia społecznego, przemianach propagandy związanych z rozwojem behawioryzmu, nowych technikach prania mózgu i perswazji.
Podkreśla, że w jeszcze większej mierze niż kiedyś należy obawiać się nowego typu dyktatury i tyranii. Prowokująca do myślenia i zatrważająca książka.

Wraz z rozkwitem demokracji stopień identyfikacji państwa ze społeczeństwem uległ podwojeniu, do tego stopnia, że powszechnie słyszy się sentymentalne opinie praktycznie gwałcące wszelkie racjonalne zasady i zdrowy rozsądek oraz każące nam wierzyć, iż to„my jesteśmy państwem”. Użyteczne kolektywistyczne słowo „my” umożliwia posłużenie się ideologicznym kamuflażem ukrywającym realia życia politycznego życia. Jeśli bowiem to „my jesteśmy rządem”, wówczas wszystko co uczyni on jednostce, nie tylko jest słuszne i nie stanowi przejawu tyranii, lecz jest również działaniem „dobrowolnie” podjętym przez jednostkę, której to dotyczy. Gdy rząd zaciągnął ogromny dług publiczny, który musi być spłacony przez opodatkowanie jednej grupy na rzecz innej, wówczas istota obciążenia ulega zaciemnieniu na skutek stwierdzenia, że to „my mamy zobowiązania wobec nas samych”. Jeśli rząd powołuje kogoś do wojska lub wtrąca go do więzienia za głoszenie dysydenckich poglądów, to osoba ta „robi to sobie sama” i dlatego nie dzieje się nic zdrożnego.

Nowy wspaniały świat to jedna z najsłynniejszych antyutopii w literaturze XX wieku. Przedstawiona w powieści Huxleya wizja przyszłego społeczeństwa, które osiągnęło stan całkowitego zorganizowania i zrealizowało ideał powszechnej szczęśliwości, jest wizją przerażającą. W roku 2541 (czyli w 632 roku nowej „ery Forda”) obywatele Republiki świata powstają w rezultacie sztucznego zapłodnienia i klonowania. Od niemowlęcia poddawani są wszechstronnemu psychologicznemu i biologicznemu warunkowaniu - po to, by w wieku dojrzałym stać się cząstkami kastowej społeczności, złożonej z pozbawionych wyższych uczuć ludzkich automatów. Czy ten „wspaniały świat”, w którym dominują seks, prymitywne rozrywki, narkotyk soma, jest tylko zrodzoną w wyobraźni pisarza fantasmagorią?